Infrastruktura techniczna stacji dializ jako element ceny świadczenia zdrowotnego
DOI:
https://doi.org/10.12923/j.0044-2011/122-4/a.06Słowa kluczowe:
stacja dializ, infrastruktura techniczna, cena świadczenia zdrowotnegoAbstrakt
Wstęp. Podmiot wykonujący świadczenia zdrowotne w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego zobowiązany jest do posiadania określonej przez prawo infrastruktury technicznej. Tak więc, infrastruktura techniczna jest niezbędnym składnikiem świadczenia. Stan techniczny składników infrastruktury determinuje bezpieczeństwo i jakość wykonywanych świadczeń zdrowotnych.
Cel. Celem pracy było zdefiniowanie wszystkich elementów kosztowych infrastruktury technicznej na bazie modelu przeciętnej stacji dializ w Polsce.
Materiał i metody. W oparciu o dane literaturowe i dane własne uzyskane z 73 stacji dializ należących do grupy Fresenius Nephrocare Polska oraz opracowany wcześniej teoretyczny model stacji hemodializ przedstawiono elementy składowe infrastruktury technicznej stacji dializ w ujęciu kosztowym.
Wyniki. Szczegółowo omówiono składniki kosztów obsługi bieżącej infrastruktury budowlanej i monitorowania stanu technicznego aparatury medycznej. Przedstawiono także źródła finansowania infrastruktury technicznej stacji dializ.
Wnioski. Zmiana zasad finansowania świadczeń zdro¬wotnych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowot¬nego, tak aby obejmowały one wszystkie składniki konieczne do wykonania usługi, w tym niezbędną infrastrukturę tech¬niczną, jest fundamentalną kwestią. Bez niej nie ma szans na reformę ekonomiczną szpitali, niezależnie od formy prawnej ich funkcjonowania.
Bibliografia
1. www.abc-ekonomii.net.pl
2. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. 2011, nr 112, poz. 654).
3. Ponikło W. Infrastruktura techniczna szpitala. Warszawa: Wolters Kluwer Polska; 2010.
4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. 2011, nr 31, poz. 158).
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U.1992, nr 74, poz. 366).
6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. 2006, nr 213, poz. 1568).
7. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 1994, nr 89, poz. 414).
8. Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. 2010, nr 107, poz. 679).
9. Zarządzenie Nr 67/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 18 października 2011 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie.
10. Małyszko J. Dializoterapia XXI wieku. Ogólnopol Przegl Med. 2012;5:24-7.
11. Najwyższa Izba Kontroli. Departament Pracy, Spraw Socjalnych i Zdrowia. Informacja o wynikach kontroli finansowania oraz dostępności leczenia nerkozastępczego w latach 2000-2004 (I półrocze). Warszawa; 2005.
12. Informacja prasowa na temat aktualizacji wyceny kosztu hemodializy Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 20.12.2010.
13. NEFRON Sekcja Nefrologiczna Izby Gospodarczej Medycyna Polska. Sprawozdanie z prac wspólnego zespołu ds. analizy standardów i kosztów hemodializoterapii. Warszawa; 2009.
14. Dryl-Rydzyńska T. Stacja dializ jako model do dyskusji nad rozwiązaniami systemowymi w ochronie zdrowia w Polsce. Medyczna wokanda. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska;2011. p.49-66.
15. Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. 2012, nr 30, poz. 159).
