Kiełki wybranych roślin jako źródło biodostępnych przeciwutleniaczy oraz inhibitorów lipoksygenazy
DOI:
https://doi.org/10.12923/Słowa kluczowe:
związki fenolowe, kiełki, biodostępność, bioprzyswajalność, inhibicja lipoksygenazyAbstrakt
Prozdrowotne działanie związków fenolowych związane jest z ich aktywnością antyoksydacyjną. Kiełki charakteryzują się wyższą wartością odżywczą niż suche nasiona, stąd też celem pracy było określenie biodostępności i bioprzyswajalności aktywnych biologicznie związków występujących w powszechnie konsumowanych kiełkach. Kiełki soczewicy były najlepszym źródłem bioprzyswajalnych związków fenolowych ogółem i flawonoidów (około 90%). Bioprzyswajalność związków fenolowych z pozostałych kiełków nie przekraczała 50%, podczas gdy biodostępność flawonoidów wynosiła od 16,85% do 36,15%. Bioprzyswajalność związków przeciwrodnikowych zawierała się w przedziale od 56,29% (rzodkiewka) do 73,66% (lucerna). Związki zdolne do chelatowania jonów metali były wysoce bioprzyswajalne (około 90% we wszystkich przypadkach). Wszystkie badane kiełki zawierały bioprzyswajalne związki redukujące, najlepszym ich źródłem były kiełki roślin kapustowatych (186,21% w przypadku rzodkiewki i 230,21% w przypadku rzeżuchy). Badane kiełki, oprócz kiełków lucerny zawierały bioprzyswajalne inhibitory lipoksygenazy, ich bioprzyswajalność wynosiła od 60,8% do 72,03%. Otrzymane wyniki potwierdzają tezę, iż kiełki zawierają związki o wielokierunkowym działaniu prozdrowotnym.
Bibliografia
1. Axelroad B, Cheesborough TM, Laakso S: Lipoxygenases in soybeans. Methods Enzymol. 71, 441, 1981.
2. Bahorun T, Luximon-Ramma A, Crozier A, Aruoma OI: Total phenol, flavonoid, proanthocyanidin and vitamin C levels and antioxidant activities of Mauritian vegetables. Journal Sci. Food Agric. 84, 1553, 2004.
3. Cevallos-Casals BA, Cisneros-Zevallos L: Impact of germination on phenolic content and antioxidant activity of 13 edible seed species. Food Chem. 119, 1485, 2010.
4. D’Archivio M, Filesi C, Di Benedetto R, Gargiulo R, Giovannini C, Masella R: Polyphenols, dietary sources and bioavailability. Ann. Ist. Super. Sanita. 43, 348, 2007.
5. Elles M, Blaylock MJ, Huang JW, Gussman CD: Plants as a natural source of concentrated mineral nutritional supplements. Food Chem. 71, 181, 2000.
6. Gil-Izquierdo Mi, Gil F, Ferreres Fa, Tomás-Barberán Fa: In vitro availability of flavonoids and otherphenolics in orange juice. J. Agric. Food Chem. 49, 1035, 2001.
7. Guo JT, Lee HL, Chiang SH, Lin HI, Chang CY: Antioxidant properties of the extracts from different parts of broccoli in Taiwan. J. Food Drug Anal. 9, 96, 2001.
8. Oyaizu M: Studies on products of browning reaction – Antioxidative activities of products of browning reaction prepared from glucosamine. Japan J. Nutr. 44, 307, 1986.
9. Pinelo M, Arnous A, Meter AS: Upgrading of grape skins: Significance of plant cell-wall structural components and extraction techniques for phenols release. Trends Food Sci. Technol. 17, 579, 2006.
10. Re R, Pellegrini N, Proteggente A, Pannala A, Yang M, Rice- Evans C: Antioxidant activity applying an improved ABTS radical cation decolorization assay. Free Rad. Biol. Med. 26, 1231, 1999.
11. Singleton VL, Rossi JA: 1965. Colorimetry of total phenolics witch phosphomolybdic-phosphotungstics acid reagents. Am. J. Enol. Vitic., 16, 144, 1965.
12. Szaufer-Hajdrych M: Phenolic acids in leaves of species of the Aquilegia genus. Herba Pol, 50, 10, 2004.
13. Tagliazucchi D, Verzelloni E, Bretolini D, Conte A: In vitro bio-accessibility and antioxidant activity of grape polyphenols. Food Chem. 120, 599, 2010.
14. Tarko T, Duda-Chodak A, Sroka P, Satora P, Michalik J: 2009. Transformations of phenolic compounds in an in vitro model simulating the human alimentary tract. Food Technol. Biotechnol. 42, 456, 2009.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
