Znaczenie stężenia chromograniny a w ocenie monitorowania skuteczności leczenia analogami somatostatyny pacjentów z guzami neuroendokrynnymi
DOI:
https://doi.org/10.12923/Słowa kluczowe:
Chromogranin A, neuroendocrine tumors, the somatostatin analogues, monitoring of treatmentAbstrakt
Guzy neuroendokrynne (NET) stanowią grupę nowotworów stosunkowo rzadko występujących, cechujących się odrębnością biologiczną, różnorodnym przebiegiem klinicznym, co sprawia trudności diagnostyczne. Wprowadzenie do diagnostyki biochemicznej guzów neuroendokrynnych oznaczeń stężenia chromograniny A przyniosło poprawę w diagnostyce, a także jest przydatne w kontroli skuteczności leczenia analogami somatostatyny pacjentów z guzami NET. Chromograninę A (CgA) obecnie uważa się za niespecyficzny marker guzów neuroendokrynnych (NET). Celem pracy była retrospektywna ocena znaczenia stężenia CgA w monitorowaniu leczenia pacjentów z rozpoznanymi guzami NET, leczonymi w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. Św. Jana z Dukli w latach 2005-2011. Oceniano wyniki stężenia chromograniny A podczas prowadzonego leczenia chemioterapią i analogami somatostatyny w surowicy krwi u 30 chorych. W grupie pacjentów, u których stwierdzono progresję choroby, stężenie chromograniny A było podwyższone w 71,4% przypadków. U osób ze stabilizacją choroby aż w 75% przypadków zaobserwowano niezmieniony poziom chromograniny A. Skuteczność leczenia analogami somatostatyny w dużym stopniu zależy od dobrej współpracy lekarza prowadzącego pacjenta ze specjalistą z dziedziny medycyny nuklearnej w zakresie badania receptorów somatostatynowych a także z laboratorium wykonującym badania CgA.
Bibliografia
1. Baudin E., Bidart J.M., Bachelot A. et al.: Impact of chromogranin A measurement in the work-up of neuroendocrine tumors. Ann. Oncol. 12, S79-S82, 2001.
2. Campana D., Nori F., Piscitelli L. et al.: Chromogranin A: Is It a Useful Marker of neuroendocrine Tumors?. J. Clin. Oncol. 25, 1967, 2007.
3. Caplin M.E., Wiedenmann B.: The management of patients with neuroendocrine tumors. Endoc. Relat. Cancer 10, 425, 2003.
4. Giovanella L.: Chromogranin A a circulating neuroendocrine marker. Cis Bio. 1, 2003.
5. Kaltsas G.A., Besser G.M., Grossman A.B.: The Diagnosis and Medical Management of Advanced Neuroendocrine Tumors. Endocr. Rev. 25, 458, 2004.
6. Kos-Kudła B. et al.: Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego, Gdańsk Via Medica, 2010.
7. Koshimizu H., Kim T., Cawley N.X. et al.: Chromogranin A: A New Proposal for Trafficking, Processing and Induction of Granule Biogenesis. Regul. Pept. 160, 153, 2010.
8. Lloyd R.V., Cano M., Rosa P. et al.: Distribution of chromogranin A and secretogranin I (chromogranin B) in neuroendocrine cells and tumors. Am. J. Pathol., 130, 296, 1988.
9. Nobels F.R.E., Kwekkeboom D.J., Bouillon R. et al.: Chromogranin A: its clinical value as marker of neuroendocrine tumours. E. J. Clin. Invest. 24, 431, 1998.
10. O’Toole D., Grossman A., Gross D.: ENETS Consensus Guidelines for the Standards of Care in Neuroendocrine Tumors: Biochemical Markers. Neuroendocrinology 90, 194, 2009.
11. Peracchi M., Conte D., Gebbia C. et al.: Plasma chromogranin A in patients with sporadic gastro-entero-pancreatic neuroendocrine tumours or multiple endocrine neoplasia type 1. Eur. J. Endocrinol. 148, 39, 2003.
12. Rindi G., Kloppel G.: Endocrine Tumours of the Gut and Pancreas Tumor Biology and Classification. Neuroendocrinology 80, 12, 2004.
13. Seregni E., Ferrari L., Bajetta E. et. al.: Clinical significance of blood chromogranin A measurement in neuroendocrine tumours. Ann. Oncol. 12, S69-S72, 2001.
14. Stivanello M., Berruti A., Torta M. et al.: Circulating chromogranin A in the assessment of patients with neuroendocrine tumours. A single institution experience. Ann. Oncol. 12, 573, 2001.
15. Taupenot L., Harper K.L., O’Connor D.T.: The Chromogranin – Secretogranin Family. N. Eng. J. Med. 348, 1134, 2003.
16. Vinik A. Carcinoid tumors. Diffuse Hormonal System. Endotext.com 2004
17. Zatelli M.C., Torta M., Leon A. et al.: Chromogranin A as a marker of neuroendonecrine neoplasia: an Italaian Multicenter study. Endocr. Relat. Cancer 14, 473, 2007.
18. Zdrojewicz Z., Stadnik E., Rubinsztain R.: Chromogranina A – budowa, działanie, znaczenie kliniczne. Problemy Terapii Monitorowanej 2, 84, 1999.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
