Keywords
institutional care
geriatric standards
care as a relationship
Abstract
BEYOND THE STANDARDS OF HEALTH CARE FOR THE ELDERLY
Aim. The objective of the study was discussion of the important aspects of care for the elderly, to whom the standards of geriatric care do not apply.
Material and methods. In accordance with the designed goal, the analysis included selected literature concerning: the quality of health care standards for the elderly, complex model of geriatric care from the qualitative aspect, institutional care and psychological aspect of the seniors’ stage of life.
Results. Standards of care for the elderly differ from each other by the area they refer to and way and level of specificity of reports. The recommendations by the World Health Organization are very general, while the standards by the Polish team of geriatricians and gerontologists present very detailed recommendations. In turn, in the Charter for the Elderly, the authors draw attention to the fact that not only medical services influence the process of treatment of an elderly person, but also: economic, social, and family conditions in which he/she lives. Taking care for an elderly person by the family is an ideal solution. However, when this is not possible, this function is taken over by care institutions. The institutional care, as perceived by the elderly, should be a substitute of family life – this is a specific expression of the desire that the care for an elderly person should not be brought down to service, but should also consider the relational aspect of caring. Unfortunately, this aspect is relatively consequently omitted in standards. In relation to this absence, the relational aspect of care is handled more comprehensively in the presented article.
References
1. Szczerbińska K. Wybrane modele opieki geriatrycznej na świecie. Służba Zdrowia; 3–14 sierpnia 2000, 61–64; s. 2954–2957: http://www.sluzbazdrowia.com.pl/ html/more2954i.php. Dostęp 03.10.2016 rok.
2. Bień B. Lekarz rodzinny „geriatrią pierwszej linii”. Polska Medycyna Rodzinna. 2002; 4(2): 171–176.
3. Derejczyk J, Grodzicki T, Jakrzewska–Sowińska A i wsp. Standardy świadczenia usług medycznych w specjalności geriatria. Gerontologia Polska. 2005; 13(2): 67–83.
4. Grodzicki T. Strategia rozwoju systemu opieki geriatrycznej i rozwiązań poprawiających jakość opieki nad osobami starszymi w systemie ochrony zdrowia. Projekt przygotowany przez Zespół ds. Geriatrii, powołany Zarządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 lipca 2007 roku.
5. Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardu postępowania przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu geriatrii z dnia 26.05.2010 rok: http://www.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=m491&ms=0&ml=pl&mi=56&mx=0 &mt=&my=131&ma=015195. Dostęp 03.10.2016 rok.
6. Bień B, Błędowski P, Broczek K i wsp. Standardy postępowania w opiece geriatrycznej. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego opracowane przez ekspertów Zespołu ds. Gerontologii przy Ministrze Zdrowia. Gerontologia Polska. 2013; 21(2): 33–47.
7. Pędich W. „Karta Standardów Osoby Starszej” – w X rocznicę jej uchwalenia. Gerontologia Polska. 2007; 15(1–2):1–6.
8. Staręga–Piasek J, Balon K, Rutkiewicz G i wsp. Standard pracy socjalnej z osobami starszymi. Standard w Pomocy opracowany przez Zespół ekspercki do Spraw osób starszych. Wersja robocza z 27.05.2011 roku.
9. Staręga–Piasek J, Balon K, Rutkiewicz G. i wsp. Standard usług opiekuńczych dla osób starszych świadczonych w miejscu zamieszkania. Standard w Pomocy opracowany przez Zespół ekspercki do Spraw osób starszych. Wersja robocza z 01.06.2011 roku.
10. Kerr D, Wilkinson H. Jak zapewnić osobom starszym dobrą opiekę nocną. Praktyczne metody do wykorzystania w klinikach i domach opieki. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna; 2013.
11. Zboina B, Ślusarska B. Wybrane aspekty opieki długoterminowej. Ostrowiec Świętokrzyski: Wydawca Stowarzyszenie „Nauka Edukacja Rozwój”; 2009.
12. Dobska M. Dehumanizacja usług medycznych oraz przywracanie symetryczności relacji w kontaktach profesjonalista – pacjent. Handel wewnętrzny. 2015; 3 (356); s. 24–36. [w:] Korsch BM, Harding C. Świadomy pacjent. Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S–ka; 1999, s. 154–157.
13. Stefaniak–Hrycko A. Stare kobiety: problemy z rolą i tożsamością. Teksty Drugie. 2006; 3: 202–210.
14. Miszczak E. Aktywność seniorów sposobem przeciwdziałania negatywnym skutkom procesu starzenia się. [w:] Kałuża D, Szukalski P. (red.): Jakość życia seniorów w XXI wieku. Ku aktywności. Łódź: Uniwersytet Łódzki; 2010, s. 24–33.
15. Seneka LA. Dialogi, tłum. Joachimowicz L. Warszawa; 1989, s. 144–145.
16. Kijak RJ, Szarota Z. Starość. Między diagnozą a działaniem. Koordynacja na rzecz aktywnej integracji. Warszawa; 2013.
17. Kołodziej W. Stereotypy dotyczące starzenia się i ludzi w podeszłym wieku. [w:] Steuden S., Marczuk M. (red.): Starzenie się a satysfakcja z życia. Lublin: Wydawnictwo KUL; 2006, s. 91–102.
18. Brzezińska A. Społeczna psychologia rozwojowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; 2000.
19. Oleś KP. Psychologia człowieka dorosłego. Warszawa: Wydawnictwo PWN; 2015.
20. Gadacz T. O umiejętności życia. Kraków: Wydawnictwo Znak; 2003.
21. Derejczyk J, Bień B, Kokoszka–Paszkot J, Szczygieł J. Gerontologia i geriatria w Polsce na tle Europy – czy należy inwestować w ich rozwój w naszym kraju? Gerontologia Polska. 2008;16(3): 149–159.
22. Gadacz T. „Śmierć pomaga żyć …”. Polityka. 44 (2982); 29.10–4.11.2014: http://jozeftischner.pl/aktualnosci/item/39-smierc-pomaga-zyc.html. Dostęp 23.11.2016 rok.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Copyright (c) 2016 Authors