Abstrakt
POZA STANDARDAMI OPIEKI ZDROWOTNEJ NAD OSOBAMI STARSZYMI
Cel pracy. Celem pracy było omówienie ważnych aspektów opieki nad osobami starszymi, do których standardy opieki geriatrycznej nie odnoszą się.
Materiał i metodyka. Do analiz – zgodnie z założonym celem – zaklasyfikowano literaturę, z której wyselekcjonowano treści dotyczące: jakości standardów opieki zdrowotnej nad osobami starszymi, kompleksowego modelu opieki geriatrycznej pod kątem jakościowym, opieki instytucjonalnej, psychologicznego aspektu etapu życia seniorów.
Wyniki. Standardy opieki nad osobami starszymi różnią się między sobą: obszarem, do którego się odnoszą oraz sposobem i poziomem szczegółowości odniesień. Zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia są zaleceniami bardzo ogólnymi, a standardy polskiego zespołu geriatrów i gerontologów prezentują bardzo szczegółowe zalecenia. Z kolei w Karcie Standardów Osoby Starszej autorzy zwracają uwagę, że na proces leczenia osoby starszej mają wpływ nie tylko usługi medyczne, ale także: warunki ekonomiczne, społeczne i rodzinne, w jakich żyje. Sprawowanie opieki nad osobą starszą przez rodzinę jest rozwiązaniem idealnym. Gdy jednak nie jest to możliwe, funkcja ta jest przejmowana przez instytucje opiekuńcze. Opieka instytucjonalna w wyobrażeniu osób starszych powinna być namiastką życia rodzinnego – to swoisty wyraz pragnienia, by opieka nad osobą starszą nie sprowadzała się do obsługi, lecz uwzględniała także wymiar relacyjny opieki. Niestety wymiar ten jest dość konsekwentnie pomijany w standardach. W związku z ową nieobecnością, aspekt relacyjny opieki został szerzej podjęty w niniejszym artykule.
Bibliografia
1. Szczerbińska K. Wybrane modele opieki geriatrycznej na świecie. Służba Zdrowia; 3–14 sierpnia 2000, 61–64; s. 2954–2957: http://www.sluzbazdrowia.com.pl/ html/more2954i.php. Dostęp 03.10.2016 rok.
2. Bień B. Lekarz rodzinny „geriatrią pierwszej linii”. Polska Medycyna Rodzinna. 2002; 4(2): 171–176.
3. Derejczyk J, Grodzicki T, Jakrzewska–Sowińska A i wsp. Standardy świadczenia usług medycznych w specjalności geriatria. Gerontologia Polska. 2005; 13(2): 67–83.
4. Grodzicki T. Strategia rozwoju systemu opieki geriatrycznej i rozwiązań poprawiających jakość opieki nad osobami starszymi w systemie ochrony zdrowia. Projekt przygotowany przez Zespół ds. Geriatrii, powołany Zarządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 lipca 2007 roku.
5. Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardu postępowania przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu geriatrii z dnia 26.05.2010 rok: http://www.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=m491&ms=0&ml=pl&mi=56&mx=0 &mt=&my=131&ma=015195. Dostęp 03.10.2016 rok.
6. Bień B, Błędowski P, Broczek K i wsp. Standardy postępowania w opiece geriatrycznej. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego opracowane przez ekspertów Zespołu ds. Gerontologii przy Ministrze Zdrowia. Gerontologia Polska. 2013; 21(2): 33–47.
7. Pędich W. „Karta Standardów Osoby Starszej” – w X rocznicę jej uchwalenia. Gerontologia Polska. 2007; 15(1–2):1–6.
8. Staręga–Piasek J, Balon K, Rutkiewicz G i wsp. Standard pracy socjalnej z osobami starszymi. Standard w Pomocy opracowany przez Zespół ekspercki do Spraw osób starszych. Wersja robocza z 27.05.2011 roku.
9. Staręga–Piasek J, Balon K, Rutkiewicz G. i wsp. Standard usług opiekuńczych dla osób starszych świadczonych w miejscu zamieszkania. Standard w Pomocy opracowany przez Zespół ekspercki do Spraw osób starszych. Wersja robocza z 01.06.2011 roku.
10. Kerr D, Wilkinson H. Jak zapewnić osobom starszym dobrą opiekę nocną. Praktyczne metody do wykorzystania w klinikach i domach opieki. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna; 2013.
11. Zboina B, Ślusarska B. Wybrane aspekty opieki długoterminowej. Ostrowiec Świętokrzyski: Wydawca Stowarzyszenie „Nauka Edukacja Rozwój”; 2009.
12. Dobska M. Dehumanizacja usług medycznych oraz przywracanie symetryczności relacji w kontaktach profesjonalista – pacjent. Handel wewnętrzny. 2015; 3 (356); s. 24–36. [w:] Korsch BM, Harding C. Świadomy pacjent. Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S–ka; 1999, s. 154–157.
13. Stefaniak–Hrycko A. Stare kobiety: problemy z rolą i tożsamością. Teksty Drugie. 2006; 3: 202–210.
14. Miszczak E. Aktywność seniorów sposobem przeciwdziałania negatywnym skutkom procesu starzenia się. [w:] Kałuża D, Szukalski P. (red.): Jakość życia seniorów w XXI wieku. Ku aktywności. Łódź: Uniwersytet Łódzki; 2010, s. 24–33.
15. Seneka LA. Dialogi, tłum. Joachimowicz L. Warszawa; 1989, s. 144–145.
16. Kijak RJ, Szarota Z. Starość. Między diagnozą a działaniem. Koordynacja na rzecz aktywnej integracji. Warszawa; 2013.
17. Kołodziej W. Stereotypy dotyczące starzenia się i ludzi w podeszłym wieku. [w:] Steuden S., Marczuk M. (red.): Starzenie się a satysfakcja z życia. Lublin: Wydawnictwo KUL; 2006, s. 91–102.
18. Brzezińska A. Społeczna psychologia rozwojowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; 2000.
19. Oleś KP. Psychologia człowieka dorosłego. Warszawa: Wydawnictwo PWN; 2015.
20. Gadacz T. O umiejętności życia. Kraków: Wydawnictwo Znak; 2003.
21. Derejczyk J, Bień B, Kokoszka–Paszkot J, Szczygieł J. Gerontologia i geriatria w Polsce na tle Europy – czy należy inwestować w ich rozwój w naszym kraju? Gerontologia Polska. 2008;16(3): 149–159.
22. Gadacz T. „Śmierć pomaga żyć …”. Polityka. 44 (2982); 29.10–4.11.2014: http://jozeftischner.pl/aktualnosci/item/39-smierc-pomaga-zyc.html. Dostęp 23.11.2016 rok.
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Prawa autorskie (c) 2016 Autorzy