Analiza częstości występowania zawału serca i postępowanie zespołów ratownictwa medycznego w powiecie brzeskim w latach 2010 i 2011
Słowa kluczowe:
zawał serca, częstość występowania zawału serca, interwencje zespołów ratownictwa medycznegoAbstrakt
ANALIZA CZĘSTOŚCI WYSTĘPOWANIA ZAWAŁU SERCA I POSTĘPOWANIE ZESPOŁÓW RATOWNICTWA MEDYCZNEGO W POWIECIE BRZESKIM W LATACH 2010 I 2011
Wprowadzenie. Od lat zdecydowanie największym zagrożeniem życia są choroby układu krążenia - w 2006 roku w Polsce, stanowiły 46% ogółu zgonów. W ostatnich latach następuje powolny spadek umieralności z tego powodu, wynikający przede wszystkim ze zmniejszającego się zagrożenia chorobą niedokrwienną serca, szczególnie zawałem serca. Choroby układu krążenia są znacznie częstszą przyczyną przedwczesnych zgonów Polaków niż mieszkańców pozostałych krajów Unii Europejskiej. W 2006 roku 16% wszystkich hospitalizowanych w Polsce pacjentów było leczonych z powodu chorób układu krążenia. Spadek liczby zgonów z powodu zawału serca świadczyć może o skuteczniejszym postępowaniu z pacjentami z zawałem serca, zarówno w postępowaniu przedszpitalnym, jak również w leczeniu szpitalnym.
Cel pracy. Celem badań była analiza częstości występowania zawału serca i postępowanie zespołów ratownictwa medycznego w powiecie brzeskim w latach 2010-2011.
Materiał i metodyka. Badania retrospektywne zostały przeprowadzone w marcu i kwietniu 2012. W badaniach wykorzystano analizę dokumentacji medycznej, którą stanowiły karty zlecenia wyjazdu zespołów ratownictwa medycznego oraz karty medycznych czynności ratunkowych. Analizą retrospektywną objęto dokumentację zespołów ratownictwa medycznego w powiecie brzeskim w 2010 i 2011 roku, którą stanowiło 10208 kart wyjazdowych. Po wstępnej analizie wyodrębniono 1082 karty, w których przyczyną wezwania zespołów ratownictwa medycznego były schorzenia kardiologiczne. Następnie wyodrębniono 142 karty, w których zapis potwierdzał rozpoznanie zawału serca.
Wyniki badań. Analiza dokumentacji wykazała, że liczba wezwań zespołów ratownictwa medycznego w 2011 roku była większa o 148 w porównaniu do roku 2010. Mediana i średni czas dojazdu karetek był zgodny z wymogami ustawowymi. Do wyjazdów kardiologicznych częściej dysponowano zespół specjalistyczny. Najwięcej wezwań do pacjentów z zawałem serca miało miejsce w ciągu dnia, w godzinach porannych i wczesnych popołudniowych. Każda interwencja zespołów ratownictwa medycznego kończyła się transportem pacjenta z zawałem serca do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego lub bezpośrednio do pracowni hemodynamiki. U pacjentów do 60-ego roku życia zawał dotyczył w większości mężczyzn, po 60-tym w równej części występował u mę ż czyzn i kobiet. Zawał serca częściej występował u pacjentów z przeszłością kardiologiczną, obciążonych dodatkowymi chorobami, np. nadciśnieniem tętniczym lub cukrzycą. Postępowanie zespołów ratownictwa medycznego we wszystkich przypadkach było zgodne z obowiązującymi wytycznymi.
Wnioski.
- Liczba interwencji zespołów ratownictwa medycznego była większa w roku 2011 niż w 2010.
- Liczba interwencji zespołów ratownictwa medycznego z powodu zawałów serca była porównywalna – w roku 2010 i w roku 2011.
- Większa liczba pacjentów z rozpoznanym zawałem serca, została przekazana bezpośrednio do pracowni hemodynamiki niż do szpitalnego oddziału ratunkowego.
- Zastosowane przez zespoły ratownictwa medycznego procedury postępowania, na miejscu zdarzenia, były zgodne z obowiązującymi wytycznymi.
Bibliografia
1. Wojtyniak B, Goryński P. Sytuacja zdrowotna ludności Polski: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Państwowy Zakład Higieny; Warszawa 2008.
2. Kózka M, Kawalec E, Płaszewska- Żywko L. Analiza interwencji zespołu karetki
pogotowia, Zdr Publ 2008; 118 (1): 54-58.
3 Asirifi E. Fundacja rozwoju medycyny ratunkowej. Anest Ratow 2007;1:16-18.
4. Kopeć G, Podolec P. Postępowanie pacjenta a opóźnienie w rozpoczęciu leczenia ostrego zawału serca, Kardiol Pol 2009; 67: 812-816.
5. Wojewódzka- Żelezniakowicz M, Czaban L.S, Chabielska E, Ładny J.R. Ostre zespoły wieńcowe w aspekcie medycyny ratunkowej, Post Nauk Med 2009; 6:474-479.
6. Gaszyński W. S i P, czyli karetki po nowemu – Atest Ratow 2007; 2: 65-69.
7. Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006, Dz.U.06.Nr.191, poz. 1410 z późniejszymi zmianami.
8. Ziółkowska K, Paciorek P. Czas dojazdu pogotowia ratunkowego na miejsce zdarzenia na przykładzie powiatu i miasta Słupsk, Probl Pielęg 2009; 17 (2): 110-115.
9. Paczek K. Ratownictwo Medyczne – doświadczenia pierwszego roku, Anest Ratow 2007; 3: 151-152.
10. Szyller J. Ostre zespoły wieńcowe w praktyce ratownika medycznego, Na Ratunek 2010; 2:
11. Dudek D, Legutko J, i wsp. Organizacja interwencyjnego leczenia pacjentów z zawałem serca STEMI i NSTEMI w Polsce, Kardiol Pol 2010; 68, 5: 618-624.
12. Zalecenia Wojewody Małopolskiego w sprawie postępowania ze stwierdzonym zawałem mięśnia sercowego dla podmiotów realizujących zadania w zakresie ratownictwa medycznego na terenie województwa małopolskiego z grudnia 2009.
13. Karcz M, Rużyłło W. Bezpośredni transport pacjentów z zawałem serca do pracowni hemodynamicznej z ominięciem najbliższego szpitala po teletransmisji EKG – doświadczenia z programu pilotażowego na Mazowszu, Post Kardiol Interw 2005; 1,2: 107-113.
14. Joachimiak P. Zawał serca -co nowego w pierwszej dekadzie XXI wieku, Anest Ratow 2008; 2: 297-304.
15. Cacko A, Pawlak M, Grafowski M. Postępy w ostrych zespołach wieńcowych, Kardiol na co Dzień 2009; 4 (2): 54-62.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Małgorzata Urbaniak-Ostrykiewicz, Beata Wilk-Łoboda (Autor)
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
