Pielęgniarstwo w sytuacji bezdomności w Polsce
DOI:
https://doi.org/10.1515/pielxxiw-2016-0024Słowa kluczowe:
bezdomność, przyczyny bezdomności, patologia bezdomności, rola zawodowa pielęgniarkiAbstrakt
PIELĘGNIARSTWO W SYTUACJI BEZDOMNOŚCI W POLSCE
Wprowadzenie. W swojej pracy zawodowej pielęgniarka niejednokrotnie staje wobec pacjenta bezdomnego i dylematu o sens pomocy komuś kto de facto tę pomoc najczęściej marnuje. Niemniej misja tego zawodu wymaga, aby w każdym pacjencie widzieć człowieka potrzebującego pomocy. Bezdomność jest naznaczona szeregiem stereotypów i marginalizacją, które często ciężko jest w sobie przełamać i świadczyć swoje usługi na najwyższym poziomie.
Cel pracy. Zarysowanie zjawiska bezdomności i określenie roli pielęgniarki pracującej z pacjentem bezdomnym. Materiał i metodyka. W analizie wykorzystano głównie rodzimą literaturę przedmiotu autorstwa wybitnych teoretyków i badaczy tego tematu. Wykorzystano również dane Głównego Urzędu Statystycznego. Ponadto zebrany materiał ubogacony został osobistym doświadczeniem pracy z bezdomnymi jednego z autorów opracowania.
Wyniki. W analizowanej literaturze przedmiotu szukano odpowiedzi na pytania: Jakie są przyczyny bezdomności? Jaka jest patologia bezdomności? Czym charakteryzuje się pacjent bezdomny? Jaka jest rola zawodowa pielęgniarki pracującej z bezdomnymi? Rola pielęgniarstwa w tym środowisku bywa kluczowa i wymaga od człowieka wszechstronnego wykształcenia. Pielęgniarka jest nieraz jedyną osobą, która może udzielić fachowej pomocy medycznej oraz terapeutycznej bezdomnemu. Może wtedy polegać jedynie na własnych umiejętnościach i kompetencjach, doświadczając niejednokrotnie uczucia bezradności. Niniejsze opracowanie ma pomóc w zrozumieniu istoty bezdomności tak, aby sama bezdomność stała się dodatkowym przyczynkiem do niesienia pomocy.
Bibliografia
1. Śledzianowski J. Przyczyny bezdomności spowodowane dysfunkcją rodziny. Roczniki Naukowe Caritas. 1997; Rok I: 57-69.
2. Główny Urząd Statystyczny. Raport z wyników. Narodowy Spis Powszechny ludności i mieszkań 2011. (on line). Dostępne: [http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/lud_raport_z_wynikow_NSP2011.pdf]. Pobrane 15.04.2016.
3. Przemieński A. Bezdomność, jako kwestia społeczna w Polsce współczesnej. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań 2001.
4. Declerck P. Rozbitkowie. Rzecz o paryskich kloszardach. WWL Muza S.A., Warszawa 2004.
5. Sidorowicz S. Psychospołeczne aspekty bezdomności. Roczniki Naukowe Caritas. 1997; Rok I: 103-114.
6. Freud S. Poza zasadą przyjemności. PWN, Warszawa 2005.
7. Chwaszcz J. Osobowościowe i społeczne wyznaczniki funkcjonowania bezdomnych mężczyzn. Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2008.
8. Kępiński A. Rytm życia. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2012.
9. Kępiński A. Melancholia. Sigittarius, Kraków 1993.
10. Śledzianowski J. Zdrowie bezdomnych. Akademia Świętokrzyska Zakład profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, Kielce 2006.
11. Poznańska S. Pielęgniarka w opiece nad zdrowiem W: Zahradniczek K (red.). Pielęgniarstwo. PZWL, Warszawa 2006; 45-50.
12. Podgórska-Jachnik D. Praca socjalna z osobami bezdomnymi. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Tom 20, Warszawa 2014.
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
