Słowa kluczowe
kompetencje kulturowe
różnorodność kulturowa
migracja ludzi
Abstrakt
UDZIELANIE POMOCY PACJENTOM ODMIENNYM KULTUROWO NA TLE WSPÓŁCZESNYCH MIGRACJI LUDNOŚCI W EUROPIE
Wprowadzenie. Migracja ludności do krajów Unii Europejskiej (UE) z terenów objętych konfliktami wojennymi znacznie wzrosła w ostatnich latach. Jak podaje Urząd do Spraw Cudzoziemców (UdSC) w Polsce przebywa 586 tys. cudzoziemców. Do Polski w 2015 roku przybyło 279 uchodźców z Syrii. Rozwój gospodarczy Polski sprawia, że liczba cudzoziemców osiedlających się lub przejeżdżających przez Polskę oraz korzystających z usług polskiej służby zdrowia stale wzrasta. Cudzoziemcy spoza Europy (największe grupy stanowią Wietnamczycy – 8,8 tys. i Chińczycy – 6,2 tys.) zostali wychowani w odmiennej kulturze, ale także osoby z krajów europejskich (największą grupę stanowią imigranci z Ukrainy – 513 tys.) mogą odmiennie od Polaków postrzegać zdrowie i choroby. Personel medyczny może napotkać trudności w udzielaniu pomocy medycznej oraz sprawowaniu opieki nad pacjentem odmiennym kulturowo. Wynikać one mogą z bariery językowej, braku wiedzy na temat różnic w oczekiwaniach pacjentów lub braku umiejętności w zakresie porozumiewania się z pacjentem. Efektem może być niewłaściwe udzielenie pomocy, naruszanie praw pacjentów oraz unikanie przez nich korzystania z usług medycznych.
Cel pracy. Przedstawienie procesu migracji ludności w krajach UE, analiza problemów pojawiających się podczas udzielania pomocy pacjentom odmiennym kulturowo oraz wskazanie możliwości rozwoju kompetencji kulturowych ratowników medycznych, pielęgniarek oraz lekarzy poprzez edukację w tym zakresie.
Bibliografia
1. Zespół do Spraw Migracji. Polityka migracyjna Polski – stan obecny i postulowane działania. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Departament Polityki Migracyjnej; 2012.
2. Badowska M. Polityka społeczna a edukacja międzykulturowa. Pogran Stud Społeczne. 2011;17(2): 214-228.
3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Proces przyjmowania uchodźców– fakty i mity [Internet]. [cytowane 17 wrzesień 2017]. Dostępne na: https://www. mswia.gov.pl/pl/aktualnosci/13724,Proces-przyjmowania-uchodzcow-fakty-i-mity.html?search=9966
4. Lima P, Bernabe S. Migration and the EU, Challenges, opportunities, the role of EIB. European Investment Bank; 2016, s. 14-19.
5. Fihel A, Kaczmarczyk P, Stefańska R. Recent Trends in International Migration in Poland. Cent East Eur Migr Rev. 2012;1(1):69-90.
6. EESC fact-finding missions on the situation of refugees, as seen by civil society organisations. Mission Report – Poland. European Economic and Social Committee; 2016 s. 1-7.
7. Główny Urząd Statystyczny. Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych; 2015, s. 93-108.
8. Jabłecka B. Migranci i zdrowie – wyzwania wielokulturowości w praktyce medycznej w Polsce. Instytut Spraw Publicznych; 2012, s. 1-5.
9. Jabłecka B. Strukturalne i kulturowe bariery w dostępie imigrantów do ochrony zdrowia. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych; 2012, s. 1-31.
10. Hyder A, Morrow R. Culture, Behavior, and Health. W: International public health : diseases, programs, systems, and policies Merson MH, Black RE, Mills AJ. 2nd ed. Sudbury: Jones and Bartlett; 2006, s. 41-66.
11. Uskul A. Socio-cultural aspects of health and illness. W: French D, Kaptein A, Vedhara K, and Weinman J, (Eds) Health psychology. 2nd ed. Oxford: Wiley-Blackwell; 2010.
12. Mroczkowska R. Odmienność kulturowa jako nowe wyzwanie w praktyce pielęgniarki i położnej. Pielęgniarstwo Spec. 2013;1(1(1)):27-31.
13. HealthCare Chaplaincy. A Dictionary of Patients’ Spiritual & Cultural Values for Health Care Professionals; 2011, s. 7-69.
14. Collantes S. Czy osoby ubiegające się o nadanie statusu uchodźcy oraz nieudokumentowani migranci mają dostęp do opieki medycznej w krajach Unii Europejskiej? Porównanie sytuacji w 16 krajach. W: Poza systemem Dostęp do ochrony zdrowia nieudokumentowanych migrantów i cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową w Polsce. Warszawa: Stowarzyszenie Interwencji Prawnej; 2011, s. 113-142.
15. Klorek N. Ochrona zdrowia nieudokumentowanych migrantów i osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w opinii cudzoziemców. W: Poza systemem Dostęp do ochrony zdrowia nieudokumentowanych migrantów i cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową w Polsce. Warszawa: Stowarzyszenie Interwencji Prawnej; 2011, s. 45-112.
16. Van Damme-Ostapowicz K. Dialog wielokulturowy. W: Problemy wielokulturowości w medycynie. Warszawa; 2010, s. 103-7.
17. Padela AI, Punekar IRA. Emergency Medical Practice: Advancing Cultural Competence and Reducing Health Care Disparities. Acad Emerg Med. 2009;16(1):69-75.
18. Chauvin P, Parizot I, Simonnot N. Access to healthcare for Undocumented Migrants in 11 EU countries. Médecins du Monde European Observatory on Access to Healthcare; 2009.
19. Horvat L, Horey D, Romios P, Kis-Rigo J. Cultural competence education for health professionals [Internet]. Cochrane Database of Systematic Reviews; 2014 [cytowane 25 grudzień 2017]. Dostępne na: http://onlinelibrary.wiley.com/ doi/10.1002/14651858.CD009405.pub2/abstract
20. Langdon EJ, Wiik FB. Anthropology, health and illness: an introduction to the concept of culture applied to the health sciences. Rev Lat Am Enfermagem. 2010;18(3):459-466.
21. Carrillo JE, Green A, Betancourt J. Cross-Cultural Primary Care: A Patient-Based Approach. Ann Intern Med. 1999;130(10):829-834
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Prawa autorskie (c) 2018 Autorzy