Abstrakt
BADANIA DIAGNOSTYCZNE WYKONYWANE U KOBIET STARAJĄCYCH SIĘ O POTOMSTWO
Wprowadzenie. Diagnostykę niepłodności rozpoczyna się najczęściej po roku oczekiwania na ciążę bez efektu. Choć zwykle to kobieta pierwsza zgłasza się do lekarza, badania diagnostyczne powinny być prowadzone równocześnie u kobiety i mężczyzny.
Cel pracy. Celem pracy była ocena badań diagnostycznych wykonanych u kobiet starających się o potomstwo.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w okresie od lutego do kwietnia 2014 roku w Ginekologiczno-Położniczym Szpitalu Klinicznym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu na oddziałach ginekologicznych. Badaniami objęto 104 pacjentki w trakcie diagnostyki i leczenia niepłodności. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety.
Wyniki. Najliczniejszą grupę stanowiły kobiety w przedziale wiekowym od 31 do 35 lat (44%), najmniej liczną poniżej 25 roku życia (1%). Najczęstszym proponowanym badaniem był szczegółowy wywiad położniczy w połączeniu z badaniem ogólnym (64%), ginekologicznym (36%) oraz USG przezpochwowym (30%). U 96% ankietowanych przeprowadzono wywiad lekarski, badanie ogólne i ginekologiczne. Metody diagnostyczne jak profil hormonalny, ocena owulacji, badania laboratoryjne były przeprowadzone u 70% badanych. W badaniu uwzględniono również pytanie dotyczące metod diagnostycznych zastosowanych u partnerów osób ankietowanych. U 35% mężczyzn wykonano jedno badanie diagnostyczne, u 34% dwa badania i u ponad 10% – 4 badania.
Wnioski. 1. Na diagnostykę niepłodności najczęściej decydują się pary w przedziale wiekowym od 26 do 30 roku życia nie posiadające potomstwa. 2. Wywiad lekarski, badanie ogólne, ginekologiczne, ultrasonograficzne oraz profil hormonalny, są najczęściej wykonywanymi badaniami diagnostycznymi u kobiet starających się o potomstwo.
Bibliografia
1. Łepecka-Klusek C, Pilewska-Kozak A, Jakiel G. Niepłodność w świetle definicji choroby podanej przez WHO. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu. 2012;18,2,163-166.
2. Kuczyński W, Kurzawa R, Oszukowski P, i wsp. Rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia niepłodności. Ginekologia Polska, 2012, 83, 149-154.
3. Szamatowicz M. Niepłodność. [w:] Położnictwo i ginekologia. Tom 2. red. Bręborowicz GH. Warszawa: PZWL;2007, s.737-739.
4. Gordon JD, Rydfors J, Druzin M, i wsp. Podstawy niepłodności. [w:] Położnictwo, ginekologia i niepłodność. Podręcznik klinicysty. Warszawa: Medipage; 2011, s. 522-524.
5. Czyszewicz A, Grudowska J, Florjański J. Poziom wiedzy na temat płodności i jej zaburzeń - badanie ankietowe studentek sześciu wrocławskich uczelni. Piel. Zdr. Publ. 2015;5(3):223-229.
6. Pawelczyk L, Korman M. Profilaktyka niepłodności. [w:] Leczenie niepłodności. red. Putowski L. Wrocław: MedPharm Polska; 2011:13-23.
7. Opala T, Woźniak J, Rabiega D, Rzymski P. Epidemiologia i metody diagnostyczne. [w:] Ginekologia Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów. red. Opala T. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2006, s. 133-137.
8. Bączkowski T, Kurzwa R. Leczenie niepłodności w warunkach ambulatoryjnych. Family Medicine & Primary Care Review. 2013;15(3):435-437.
9. Sokalska A, Pawelczyk L. Badanie niepłodnej pary. [w:] Niepłodność i rozród wspomagany. red. Radwan J. Poznań: Termedia; 2005, s. 27-33.
10. Stańczak J, Stelmach K, Urbanowicz M. Małżeństwa oraz dzietność w Polsce. GUS, Departament Badań Demograficznych i Rynku Pracy. Warszawa; 2016, s. 1-14.
11. Wołczyński S, Kuczyński W, Pawelczyk L, i wsp. Diagnostyka i leczenie niepłodności. Ginekologia po Dyplomie. Medical Tribune. 2011;13(2):59-88.
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Prawa autorskie (c) 2017 Autorzy