Słowa kluczowe
strategie radzenia sobie ze stresem
pielęgniarki
anestezjologia
intensywna terapia
Abstrakt
SATYSFAKCJA OSOBISTA I STRATEGIE RADZENIA SOBIE ZE STRESEM U PIELĘGNIAREK PRACUJĄCYCH NA ODDZIAŁACH ANESTEZJOLOGII I INTENSYWNEJ TERAPII
Cel pracy. Ustalenie, jaka jest osobista satysfakcja pielęgniarek w odniesieniu do wybranych zmiennych. Identyfikacja tego, czy satysfakcja osobista ma wpływ na preferencje pielęgniarek w zakresie strategii radzenia sobie ze stresem.
Materiał i metody. Grupa była złożona z 509 pielęgniarek pracujących na oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii. Wykorzystaliśmy kwestionariusz Personal Wellbeing Index - Adult (PWI - A) oraz kwestionariusz Coping Strategies (Brief COPE). Dane analizowano za pomocą metod statystyk opisowych i indukcyjnych.
Wyniki. Subiektywna ocena satysfakcji pielęgniarek kształtowała się na poziomie 60-70% (60,85; SD±12,47). Wiek i stan cywilny nie potwierdzały istotnego wpływu na satysfakcję osobistą pielęgniarek, w przeciwieństwie do stażu i edukacji. Najniższe zadowolenie osobiste wymieniały pielęgniarki w związku z ich obawami o przyszłość. Wykazano związek między strategiami radzenia sobie a osobistą satysfakcją, szczególnie w kwestiach satysfakcji z relacji osobistych i satysfakcji z życia w społeczności. Pielęgniarki stosowały zarówno adaptacyjne, jak i nieadaptacyjne strategie radzenia sobie.
Wnioski. Istotne jest monitorowanie osobistej satysfakcji pielęgniarek i stosowanie strategii radzenia sobie, które mogą mieć wpływ na wyniki pracy pielęgniarek, bezpieczeństwo i jakość świadczonych usług zdrowotnych.
Bibliografia
1. Kortum E, Leka S, Cox T. Psychosocial risks and work-related stress in developing countries: health impact, priorities, barriers and solutions. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health. 2010; 23(3): 225-238.
2. World Health Organization. Stress at the workplace. 2018.
3. Tomasina F. Problems of work world and its impact on health: Current financial crisis. Revista de Salud Publica. 2012; 14(1): 56-67.
4. Crilly J, Greenslade J, Lincoln C, et al. Measuring the impact of the working environment on emergency department nurses: A cross-sectional pilot study. International Emergency Nursing. 2017; 31: 9-14.
5. Červený M, Siaki A, McGee P, Kilíková M. Perception of European nurses of culturally-appropriate health care – A cross-sectional study. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu. 2019; 25(1): 27-32.
6. Obročníková A, Majerníková Ľ, Gresš-Halász B. Syndróm vyhorenia ako determinant pracovnej výkonnosti sestier. Pracovní lékařství. 2019; 71(1-2): 35-41.
7. Zamboriova M, Simočková V. Psychická záťaž zdravotníckych profesionálov pracujúcich v hospicoch. Zborník: Ošetrovateľstvo – tradície a perspektívy. Piešťany: 2016, s. 325-336.
8. Duffy E, Avalos G, Dowling M. Secondary traumatic stress among emergency nurses: a cross-sectional study. International Emergency Nursing. 2015; 23(2): 53-58.
9. Winefield HR, Gill TK, Taylor AW, et al. Psychological well-being and psychological distress: is it necessary to measure both?. Psych. Well-Being. 2012; 2, 3.
10. Dyrbye LN, Johnson PO, Johnson LM, et al. Efficacy of the well-being index to identify distress and stratify well-being in nurse practitioners and physician assistants. Journal of the American Association of Nurse Practitioners. 2019; 31(7): 403-412.
11. Burešová Z, Jarošová D. Quality of life among hospital nurses. Ošetrovateľstvo: teória, výskum, vzdelávanie. 2015; 5(1): 13-17.
12. Gurková E, Žiaková K, Sováriová Soósová M, et al. Subjective well-being and intention to leave among Czech and Slovak nurses. Central European Journal of Nursing and Midwifery. 2013; 4(4): 664-669.
13. Gurková E, Macejková S. Psychological strain and depressive symptomatology between nurses. Central European Journal of Nursing and Midwifery. 2012; 3(1): 326-334.
14. Dimunová L. Coping strategies in clinical practice among nurses. Zdravotnícke listy. 2014; 2(1): 18-24.
15. Ramezanli S, Koshkaki AR, Talebizadeh M, et al. A study of the coping strategies used by nurses working in the intensive care units of hospitals affiliated to Jahrom University of medical sciences. International Journal of Current Microbiology and Applied Sciences. 2015; 4(4): 157-163.
16. Folkman S, Lazarus RS. An analysis of coping in a middle-aged community sample. Journal Health Social Behavior. 1980; 21(3): 219-239.
17. Lee TS, Tzeng WC, Chiang HH. Impact of coping strategies on nurses’ well-being and practice. Journal of Nursing Scholarship. 2019; 51(2): 195-204.
18. Loukzadeh Z, Bafrooi MN. Association of coping style and psychological well-being in hospital nurses. Journal of Caring Sciences. 2013; 2(4): 313-319.
19. Džuka J. Australian Centre Quality of Life. Translation of the Personal Wellbeing Index (PWI). 2002. Available online: http://www.acqol.com.au/uploads/pwi-a/pwi-a-slovakia.pdf.
20. Carver CS. You want to measure coping but your protocol’s too long: consider the Brief COPE. International Journal of Behavioral Medicine. 1997; 4(1): 92-100.
21. Szadowska-Szlachetka Z, Drzewi M, Łuczyk M, et al. Coping with stress by Medical University students. Pielęgniarstwo XXI wieku/Nursing in the 21st Century. 2020; 19(2): 95-101.
22. Kwiecień-Jaguś K, Mędrzycka-Dąbrowska W, Chamienia A, Kielaite V. Stress factors vs. job satisfaction among nursing staff in the Pomeranian Province (Poland) and the Vilnius Region (Lithuania). Annals of Agricultural and Environmental Medicine. 2018; 25(4): 616-624.
23. Zhou H, Gong YH. Relationship between occupational stress and coping strategy among operating theatre nurses in China: a questionnaire survey. Journal of Nursing Management. 2015; 23, 96-106.
24. Meng R, Luo Y, Liu B, et al. The Nurses’ Well-Being Index and Factors Influencing This Index among Nurses in Central China: A Cross-Sectional Study. PLOS ONE. 2015; 10(12): e0144414.
25. Yermilova VV, Loktionova YN, Smirnov AV, et al. The development of a personal wellbeing index – indicator of the life satisfaction. Revista. Espacios. 2019; 40(25): 16.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2021 Autorzy