Jakość życia chorych na astmę i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc mieszkających w województwie mazowieckim i lubelskim
Słowa kluczowe:
astma, POChP, jakość życia, kontrolaAbstrakt
Wstęp. Kompleksowe spojrzenie na zjawisko choroby ściśle wiąże się z określeniem jakości życia pacjentów. To całościowe podejście do chorych i ich chorób jest szczególnie istotne w przewlekłych chorobach układu oddechowego, takich jak astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Ostatnio coraz częściej rozpoznaje się problemy fizyczne, psychologiczne i społeczne, z którymi zmagają się chorzy na astmę i POChP.
Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia chorych na astmę i POChP oraz analiza tej jakości między badanymi grupami.
Materiał i metodyka. Do badania włączono 100 chorych z rozpoznaną astmą i POChP, w wieku od 27 do 86 lat. (50% astma, 50% POChP). Badanie trwało od kwietnia 2008 do czerwca 2009 r. w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym i w Poradni Ftyzjopulmonologicznej w Białej Podlaskiej. Jakość życia chorych oceniono na podstawie kwestionariusza Szpitala Św. Jerzego (SGRQ). Do analizy uzyskanych wyników posłużono się metodą statystyki opisowej.
Wyniki i wnioski. Stwierdzono, że jakość życia u chorych na astmę i POChP jest niezadowalająca i są różnice w jakości życia między badanymi grupami. W ostatnich 3 miesiącach przed badaniem: duszność towarzyszyła ponad 70% chorym, prawie dla wszystkich kaszel był męczący, a u ponad połowy kaszel występował przez kilka dni w tygodniu. Ponad 3/4 badanych cierpiało z powodu bardzo uciążliwych trudności w oddychaniu. Dla ponad 80% badanych choroba płuc sprawiała dużo kłopotów, a ponad 50% badanych zmuszona była do zaprzestania pracy lub jej zmiany.
Bibliografia
1. Gałuszko K, Jakość życia w chorobie nowotworowej. Gdańsk: Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego; 1999.
2. Juczyński Z, Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towrzystwa Psychologicznego; 2001.
3. de Walden-Gałuszko K, Jakość życia chorych z dusznością. [w:] Jassem E, red. Duszność w zaawansowanych stanach chorobowych – przyczyny i postępowanie. Gdańsk: Wyd. Via Medica; 2003.s. 231-233.
4. Jassem E, Skale wydolności układu oddechowego. W: Kuziemski K, Jassem E, red. Ocena czynności układu oddechowego w codziennej praktyce lekarskiej. Gdańsk: Wyd. Via Medica; 2005.s.103-112.
5. Kuźniar T, Patkowski J. Kwestionariusz Szpitala Św. Jerzego (St. George’s Respiratory Questionnaire) jako narzędzie oceny jakości życia w chorobach układu oddechowego. Pol. Arch. Med. Wew. 2000; 104: 401-412.
6. Kieczka KM, Edukacja chorych na astmę i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Pielęgniarstwo XXI wieku. 2008;4 (25): 61-64.
7. Droszcz W, Programy edukacyjne w POChP. Pneumonologia i Alergologia Polska. 2002; 70, supl. 1.
8. Słodek K, GINA 2002. Leczenie astmy dorosłych. Co nowego? Spojrzenie eksperta praktyka. Świat Medycyny i Farmacji. 2003; 4: 20-24.
9. Karwat K, Ocena stosowanego leczenia ambulatoryjnego w astmie i POChP. Świat Medycyny i Farmacji. 2006; 8: 21-24.
10. www.głebokioddech.pl.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2010 Autor

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.