Poczucie koherencji a wsparcie społecznekobiet w połogu

Abstrakt

Cel pracy. ocena zależności pomiędzy poziomem poczucia koherencji a wsparciem społecznym udzielanym położnicom.

Materiał i metodyka. badaniem objęto grupę 160 kobiet pomiędzy 4 a 6 tygodniem połogu. W pracy wykorzystano sondaż diagnostyczny, a narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety, składający się z kwestionariusza własnego autorstwa, Kwestionariusza Ankiety Wsparcia Społecznego i polskiej adaptacji Kwestionariusza Orientacji Życiowej SOC-29

Wyniki. badania porównujące poziom koherencji badanych kobiet z otrzymanymi przez nie różnymi rodzajami wsparcia wykazały, że: wsparcie informacyjne nie miało istotnego wpływu na poziom ich poczucia koherencji. Wsparcie instrumentalne natomiast miało wpływ na poziom poczucia koherencji w badanej grupie. Kobiety o wysokim poczuciu koherencji rzadziej potrzebują pomocy finansowej i potrafią korzystać w szerszym stopniu z pomocy przy codziennych obowiązkach domowych oraz w działaniach związanych z pielęgnacją dziecka. U kobiet otrzymujących więcej wsparcia wartościującego i emocjonalnego (od najbliższej im osoby) zaobserwowano także wyższy poziom poczucia koherencji. Wsparcie emocjonalne udzielane przez położną środowiskową pozostawało bez wpływu na poziom koherencji badanych kobiet.

Wnioski. najwięcej wsparcia informacyjnego kobietom w połogu udzieliły położne środowiskowe oraz położne pracujące w szpitalu, znacznie rzadziej wskazywane grupy to: lekarze, członkowie rodziny, koleżanki. Wspierająca rola rodziny podczas połogu została potwierdzona zwłaszcza w dziedzinie wsparcia wartościującego i emocjonalnego. Potwierdzono również wpływ na poziom koherencji takich zasobów odpornościowych jak wykształcenie i życie w stałym związku. Większość osób z niskim poziomem koherencji deklarowało potrzebę wsparcia instrumentalnego w postaci pomocy finansowej.