Przyjaźń – wartość relacji personalnych w różnych okresach życia Osoby ludzkiej

Abstrakt

PRZYJAŹŃ – WARTOŚĆ RELACJI PERSONALNYCH W RÓŻNYCH OKRESACH ŻYCIA OSOBY LUDZKIEJ

Człowiek współczesny, zajęty karierą i konsumpcją, spycha nieraz przyjaźń na margines życia. Ponadto osoby, których świadomość jest przesycona erotyzmem, nie wierzą w możliwość nawiązania głębokich, bezinteresownych przyjaźni ani z osobami tej samej płci, ani też płci odmiennej. W tej sytuacji trzeba nam dzisiaj odważnie bronić ludzkiej przyjaźni i poświęcać jej więcej uwagi i czasu. Ona może nadać naszemu życiu lepszy smak, ponieważ – jak mawiali starożytni – „przyjaźń jest solą życia”.
Jeżeli bywamy uważni i otwarci, łatwo spostrzeżemy, jak wiele sygnałów zapraszających do nawiązania przyjaźni wysyłają nam bliźni. Jeżeli mają one stać się początkiem przyjaźni, muszą być podejmowane i rozwijane.
Przyjaźń możemy budować na każdym etapie życia oraz we wszystkich relacjach międzyludzkich: rówieśniczych, sąsiedzkich, zawodowych, narzeczeńskich, małżeńskich, rodzicielskich. O ile bowiem miłość erotyczna rozwija się zazwyczaj pomiędzy osobami mniej więcej w tym samym wieku, o tyle przyjaźń nie stawia takich ograniczeń. Różnica wieku, wykształcenia, płci, posiadania, religii nie stanowi dla przyjaźni większej przeszkody, o ile przyjaciele znajdują wspólną płaszczyznę spotkania, wymiany myśli, dialogu i twórczej pracy. Przyjaźń jest bowiem tym związkiem, który towarzyszy człowiekowi od dziecięcych lat aż do samej śmierci. Więcej nawet – prawdziwa przyjaźń przekracza próg śmierci. Słowo przyjaźń jest nam znane od najmłodszych lat, często jako małe dzieci mówiliśmy swoim rodzicom, że w przedszkolu mamy wielu przyjaciół, nie znając tego słowa. Dziś będąc już starszymi ludźmi, myślimy, że wiemy kim jest przyjaciel, przyjaciółka. Sądzimy, że na około jest wielu ludzi będącymi naszymi bliskimi kolegami, koleżankami, ale jak mówi stare, choć mądre przysłowie; „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”. Taka też jest prawda. Dla jednych jest to zaufanie, dla innych sposób na samotność, dla kolejnych „czymś” na całe życie. Naturalne jest to, że przyjaźń nie bierze się znikąd, przyjacielem nie jest osoba, która powie nam: „od dziś jestem Twoim przyjacielem”.
Przyjaźń należy pielęgnować od samego jej początku, nie należy jej zaniedbywać, gdyż ona podobnie jak rośliny, nie będące pielęgnowane, usychają. Tak też jest z nami, gdy tracimy kontakt z osobą nam bliską, cierpimy, po pewnym czasie nasze zaufanie obumiera. Człowiek traci swoją bratnią dusze, staje się pusty i niepotrzebny.
Przyjaźń jest stworzeniem człowiekowi pewnej możliwości. Bez wątpienia jest również darem, ale co my z tym darem robimy... Obdarzeni jesteśmy wolną wolą i do nas należy to, co z nim uczynimy. Przyjaźń to też pewien stan, w którym można trwać. Wszystko zaczyna się od przyjaźni z samym sobą i polega na rozeznaniu siebie jako osoby ludzkiej, która jest stworzona niepowtarzalnie, ma takie czy inne możliwości serca, ducha, umysłu i ciała. Jeżeli człowiek nie jest w przyjaźni z samym sobą, ma wielkie problemy z darzeniem kogoś przyjaźnią.
Dobrą ilustracją przyjaźni jest rozmowa o oswojeniu między lisem a Małym Księciem. Przyjaźń jest w pewnym sensie umiejętnością oswojenia, czyli akceptacji drugiego człowieka. Ale w tym wszystkim bardzo ważna jest odpowiedzialność. Lubimy oswajać, dlatego chętnie używamy słowa przyjaciel, natomiast zdecydowanie gorzej jest z odpowiedzialnością. Oswojenie dokonuje się samo, jakby naturalnie. Odpowiedzialność jest czymś, co trzeba podjąć, bo dopiero w tyglu zdarzeń okazuje się jacy jesteśmy w przyjaźni.
Aby znaleźć przyjaciół trzeba być cierpliwym, tego właśnie nakazuje Małemu Księciu lis. Przyjaźń potrzebuje czasu. „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy”... Jeśli mnie oswoisz będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla Ciebie jedyny na świecie”.
Przyjaciel jest jedyny w swoim rodzaju i nie da się go zastąpić innym. Przyjaźń jest bardzo potrzebna w naszym życiu, choć nie każdy zna jej wartość, to z dnia na dzień staramy się dostrzec wśród tłumu ludzi, osobę nam bliską i potrzebną.
Słowa zawsze są niedoskonałe, ale przyjaźń to przecież zrealizowana miłość, skonkretyzowana w relacji dwóch osób. Można więc rzec, że tyle jest definicji przyjaźni, ile definicji miłości, ale w sumie zawsze mówimy o czymś podstawowym, o czymś najważniejszym w życiu człowieka.