Struktura wykorzystania czasu pracy pielęgniarek zatrudnionych w szpitalnych oddziałach ratunkowych – badania wstępne

Abstrakt

Wprowadzenie. Czas pracy jest jednym z podstawowych czynników warunkujących wypełnienie przez organizację jej celów i zadań. Uzasadnia to konieczność wprowadzania zmian na rzecz poprawy efektywności pracy i racjonalnego gospodarowania zasobami ludzkimi. W tym celu niezbędna jest wiedza na temat struktury czynności wykonywanych na pielęgniarskich stanowiskach pracy oraz analiza wykorzystania czasu pracy.

Celem pracy było określenie struktury wykonywanych czynności oraz wykorzystanie czasu pracy na stanowisku pielęgniarki odcinkowej zatrudnionej w szpitalnym oddziale ratunkowym.

Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na oddziale ratunkowym jednego ze szpitali klinicznych w Lublinie. Metodami badawczymi były metody mierzenia czasu pracy, zaś techniką obserwacja ciągła (fotografia dnia pracy). Ogółem przeprowadzono 7 dyżurów 12 godzinnych; dziennych i nocnych, co w sumie dało 84 godz. obserwacji i razem 1144 notowania wykonanych czynności. Zebrany materiał poddano analizie statystycznej, zależność pomiędzy zmiennymi analizowano test χ² . Za istotny statystycznie uznano wynik p< 0,05.

Wyniki badań i wnioski. Na podstawie obserwacji stwierdzono, że czas pielęgnacji bezpośredniej stanowi 39,51% ogólnego czasu pracy na oddziale ratunkowym, pielęgnacja pośrednia zajmuje 42,83%. Na koordynowanie i bieżące organizowanie pracy na oddziale przeznaczono 13,9% czasu, zaś 3,76% na przerwy, czynności osobiste i okresy bezczynności. W zakresie pielęgnacji bezpośredniej pielęgniarki przeznaczyły najwięcej czasu na czynności diagnostyczne i terapeutyczne, co wynika ze specyfiki pracy na oddziałach ratunkowych.