Choroba jako kryzys a zmiany rozwojowe podczas choroby

Abstrakt

Choroba stanowi dla człowieka sytuację trudną, rodząc stres i uruchamiając mechanizmy walki ze stresem, a zarazem stanowi swoiste wyzwanie, stymulując czasem pozytywne zmiany w postawie życiowej pacjenta. Celem opracowania jest prezentacja teoretycznego podejścia, w którym choroba rozpatrywana jest jako kryzys, a nie sytuacja stresowa. Autorzy uważają, że takie podejście uzupełnienia tradycyjne rozumienie choroby jako źródła stresu, gdyż perspektywa kryzysu pozwala łatwiej dostrzec w chorobie potencjał rozwoju i pozytywnych zmian, do jakich może ona prowadzić u chorego, zwłaszcza w jego stosunku do siebie i innych ludzi, życia i podstawowych wartości.

Autorzy podkreślają, że zwrócenie uwagi na pojawianie się pozytywnych zmian rozwojowych w chorobie, ma duże znaczenie dla praktyki. Kieruje bowiem uwagę lekarzy i pielęgniarek, nie tylko na deficyty i słabe strony pacjentów, ale każe poszukiwać także ich zasobów oraz mocnych stron, a przede wszystkim podejmować działania umacniające zasoby, które mogą okazać się decydujące dla uruchomienia pozytywnych zmian.