Znaczenie szkolenia specjalizacyjnego i możliwości wykorzystania kwalifikacji specjalistów w dziedzinie pielęgniarstwa opieki długoterminowej w zakresie poprawy jakości opieki pielęgniarskiej nad przewlekle i nieuleczalnie chorymi

Abstrakt

ZNACZENIE SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO I MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA KWALIFIKACJI SPECJALISTÓW W DZIEDZINIE PIELĘGNIARSTWA OPIEKI DŁUGOTERMINOWEJ W ZAKRESIE POPRAWY JAKOŚCI OPIEKI PIELĘGNIARSKIEJ NAD PRZEWLEKLE I NIEULECZALNIE CHORYMI

Cel pracy. Analiza przydatności szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki długoterminowej oraz możliwości wykorzystania zdobytych kwalifikacji – w opinii specjalistów w tej dziedzinie.
Materiał i metodyka. W badaniu ankietowym wzięło udział 162 specjalistów w dziedzinie pielęgniarstwa opieki długoterminowej. 
Wyniki badań. Większość badanych uznała szkolenie specjalizacyjne za przydatne (91,4%) oraz spełniające ich oczekiwania (83,9%). W wyniku ukończonej specjalizacji lepiej wykonują oni własną pracę przy chorym (67,9%), wykazują się fachowością i biegłością oraz wysoką sprawnością działania (67,3%) Niektórzy korzystają z uprawnień do samodzielnego udzielania świadczeń, przeważnie takich, jak: ocena stanu świadomości chorego z wykorzystaniem metod i klasyfikacji (75,7%), wykonywanie badania fizykalnego (61,2%), tlenoterapia (55,3%), a zdecydowanie rzadziej – kierowanie na badania diagnostyczne (20,4%). 
Wnioski. Ukończenie szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki długoterminowej przynosi specjalistom satysfakcję i prestiż zawodowy, skutkuje większą samodzielnością zawodową a także poprawą jakości świadczonej opieki. Wysokie kwalifikacje tej kadry nie są jednak w pełni wykorzystywane

The importance of specialization training and opportunities to utilize the qualifications of specialists in long-term care nursing.pdf (Angielski)

Bibliografia

1. Dz.U. Nr 174, poz. 1039 z późn. zm.).

2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej (Dz. U. z 2013 r. poz.1480).

3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 listopada 2007r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. Nr 210, poz. 1540).

4. Bielawska J. Kompetencje zawodowe pielęgniarki. Legnica: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona. 2012;8: 5-15.

5. Opolski K, Dykowska G, Możdżonek M. Zarządzanie przez jakość w usługach zdrowotnych. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu; 2005.

6. Armstrong M. Zarządzanie ludźmi. Praktyczny przewodnik dla menedżerów liniowych. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis; 2007.

7. Chmielewska E. Wpływ czynników motywujących na kształcenie podyplomowe pielęgniarek w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Legnicy. Legnica: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona. 2012;8:19-32.

8. Głowacka, M., Haor B, Ślusarz R, i wsp. Zainteresowanie pielęgniarek kształceniem ustawicznym. Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22(2):271-275.

Creative Commons License

Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.

Prawa autorskie (c) 2016 Autorzy