Empatia i asertywność pielęgniarek w opiece nad pacjentami chorymi psychicznie i w opiece nad pacjentami chorymi somatycznie

Abstrakt

EMPATIA I ASERTYWNOŚĆ PIELĘGNIAREK W OPIECE NAD PACJENTAMI CHORYMI PSYCHICZNIE I W OPIECE NAD PACJENTAMI CHORYMI SOMATYCZNIE

Wprowadzenie. Wydaje się, że pielęgnowanie pacjentów z zaburzeniami psychicznymi stawia przed pielęgniarkami wyższe wymagania w zakresie umiejętności interpersonalnych, w porównaniu z pielęgnacją pacjentów chorych somatycznie. Tym samym można oczekiwać, że pielęgniarki psychiatryczne cechuje wyższy poziom empatii i asertywności w porównaniu z ich koleżankami z oddziałów poza psychiatrycznych.

Cel pracy. Ocena poziomu empatii i asertywności u pielęgniarek pracujących z pacjentami ze schorzeniami psychicznymi i pielęgniarek pracujących z pacjentami chorymi somatycznie.

Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono w 2013 roku wśród 120 pielęgniarek, w tym 60 pracujących na oddziałach psychiatrycznych i 60 pracujących na oddziałach innych niż psychiatryczny. Poziom empatii mierzono testem IRI M. Davisa, a poziom asertywności oceniano za pomocą testu „Mapa Asertywności” M. Król-Fijewskiej.

Wyniki. Wykazano brak różnic w poziomie empatii i asertywności u pielęgniarek zatrudnionych w obu typach oddziałów. Stwierdzono pozytywną, statystycznie istotną (p=0,01) zależność pomiędzy wiekiem pielęgniarek a zdolnością do przyjmowania cudzej perspektywy.

Wnioski. Poziom empatii i asertywności posiadany przez pielęgniarki jest niezależny od rodzaju oddziału, w którym są zatrudnione. Wraz z wiekiem pielęgniarek rośnie ich empatia poznawcza, a zwłaszcza gotowość do spojrzenia na sprawy oczyma pacjenta. Dla podniesienia jakości opieki pielęgniarskiej wskazane jest organizowanie szkoleń doskonalących z zakresu komunikowania się z pacjentem, szczególnie dla pielęgniarek z krótkim stażem pracy.