Postawy rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Słowa kluczowe

postawa rodzicielska
mózgowe porażenie dziecięce

Abstrakt

POSTAWY RODZICÓW DZIECI Z MÓZGOWYM PORAŻENIEM DZIECIĘCYM

Wprowadzenie. Mózgowe porażenie dziecięce jako złożony zespół objawów chorobowych stanowi problem diagnostyczny, terapeutyczny i społeczny oraz może wpływać na powstanie nieprawidłowych postaw rodzicielskich zaburzających rozwój dziecka.

Cel pracy. Celem pracy było poznanie postaw rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz czynników, które mogą mieć związek z ich kształtowaniem się.

Materiał i metodyka. W badaniach uczestniczyło 71 rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. W badaniu użyto Kwestionariusz badający postawy rodzicielskie autorstwa M. Ziemskiej oraz kwestionariusz autorski. W analizie statystycznej wykorzystano test: chi², t-Studenta i Wilcoxona.

Wyniki. Większość rodziców prezentuje nieprawidłowe postawy wobec swoich dzieci. Niepokojąco wysokie wyniki w skali górowania osiągnęło 21.9% (N=7) ojców i 33.3% (N=13) matek. Aż 40.6% (N=13) ojców i 30.8% (N=12) matek uzyskało wyniki wysokie w skali bezradności. Wyniki umiarkowane uzyskało (35.9%; N=14 matek i 34.4%; N=11 ojców). Wśród badanych niskie nasilenie postawy występuje u jednej czwartej matek (N=13) i jednej trzeciej ojców (N=8).

Wnioski. Nasilenie postawy bezradności u ojców dzieci może być spowodowane sprawowaniem opieki nad dzieckiem przez matkę, gdy ojciec jest odpowiedzialny za utrzymanie rodziny. Wzrost postawy górowanie wraz z wiekiem rodziców może wynikać z wyczerpania długoterminową opieką.

Bibliografia

1. Parchomiuk M. Poczucie koherencji i wsparcie społeczne a stres wychowania dziecka z niepełnosprawnością. Niepełnosprawność Rehabil. 2009; 2: 3-23.

2. Baleja-Stawicka I, Rabe-Jabłońska J. Stan psychiczny i jakość życia matek opiekujących się dziećmi z upośledzeniem umysłowym jako czynniki wpływające na jakość opieki – przegląd piśmiennictwa. Psychiatr. Psychol. Klin. 2007; 7(3): 165-169.

3. Ziemska M. Postawy rodzicielskie. Wyd. II. Warszawa: Wiedza Powszechna; 1973.

4. Parchomiuk M. Rodzice dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wobec sytuacji trudnych. Lublin: Wyd. Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej; 2007.

5. Sikorski W. Postawy rodzicielskie w percepcji dorastających dzieci a poziom ich aspiracji edukacyjnych. Psychol Wychow. 2000; 2/3: 190-200.

6. Plopa M. Psychologia rodziny. Teorie i badania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls; 2005.

7. Wiśniewska E, Kułak W. Psychospołeczne funkcjonowanie rodziny z dzieckiem z mózgowym porażeniem dziecięcym. Przegl. Pediatr. 2010; 40(4): 218-225.

8. Parchomiuk M. Zasoby osobiste matek dzieci niepełnosprawnych. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo. 2012; 1(15): 43-62.

9. Płotka A, Antosz M, Płachecka L, Pawłowska B. Rodzice dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym. Pielęg. Położ. 2004; 8: 4-10.

10. Sadowska L, Szpich E, Wójtowicz D, i wsp. Odpowiedzialność rodzicielska w procesie rozwoju dziecka niepełnosprawnego. Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego. 2006; 1: 11-21.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Prawa autorskie (c) 2015 Beata Ewa Zych, Grażyna Cepuch (Autor)