Retrospektywna ocena patogenów i ich lekowrażliwości wykrywanych w posiewach moczu chorych hospitalizowanych w Klinice Nefrologii w roku 2010

Autor

  • Lucyna Jóźwiak Chair and Department of Nephrology, Medical University of Lublin Autor
  • Danuta Kaczor Laboratory of Microbiology at Medical ALAB, Independent Public Hospital No.4 in Lublin Autor
  • Andrzej Książek Chair and Department of Nephrology, Medical University of Lublin Autor

Słowa kluczowe:

infekcja dróg moczowych, antybiotykooporność, wewnątrzszpitalne ZUM

Abstrakt

Wstęp. Zakażenia układu moczowego (ZUM) są najczęściej występującą kliniczną postacią zakażeń szpitalnych u dorosłych pacjentów, stanowiąc około 40-50% zakażeń chorych hospitalizowanych. Znajomość mikroflory uczestniczącej w zakażeniach układu moczowego u pacjentów szpitalnych oraz jej wrażliwości na leki stosowane w praktyce nefrologicznej jest niezbędna dla wdrożenia skutecznej terapii.

Cel. Celem pracy była identyfikacja uropatogenów wyizolowanych w roku 2010 z próbek moczu od pacjentów hospitalizowanych w Klinice Nefrologii SPSK4 oraz określenie wrażliwości in vitro uropatogennych szczepów na leki przeciwbakteryjne.

Materiał i metoda. Analizowane próbki moczu w liczbie 539 pochodziły od pacjentów leczonych w Klinice Nefrologii SPSK4 w Lublinie. Próbki moczu poddawano analizie przy użyciu aparatu Vitek 2 Compact firmy BioMeriux.

Wyniki. Liczba badań dodatnich wynosiła 41.9%. Wśród Gram ujemnych patogenów dominowały szczepy Escherichia coli – 40.7 %, następnie Enterobacter cloacae – 6.5%, Klebsiella pneumoniae ssp pneumoniae – 6.5%, Proteus mirabilit – 6.5%, Pseudomonas aeruginosa – 5.2%, inne szczepu Gram ujemne – łącznie 11.3%. Bakterie Gram dodatnie z grupy Enterococcus faecalis wyhodowano w 7.3% próbek moczu. Inne stwierdzone bakterie Gram dodatnie stanowiły łącznie 12.4% wyhodowanych szczepów.

Wnioski. Przeprowadzona analiza drobnoustrojów wskazuje na coraz większy udział bakterii Gram ujemnych nietypowych, o wielolekowej oporności na antybiotyki, w patogenezie powikłanych infekcji dróg moczowych. Duży problem terapeutyczny stanowią zakażenia florą Gram dodatnią, o ograniczonych możliwościach terapeutycznych, ze względu na szybki rozwój szczepów wielolekoopornych. W przypadku podejrzenia infekcji układu moczowego u chorego hospitalizowanego trudno przewidzieć uropatogen i jego antybiotykowrażliwość, dlatego niezbędne jest wykonanie posiewu moczu i wdrożenie celowanego leczenia. Ze względu na konieczność stosowania coraz nowszych, droższych generacji antybiotyków w leczeniu ZUM, niezbędna jest ponowna wycena procedury leczenia szpitalnego infekcji dróg moczowych, która jest niedoszacowana i nie pokrywa rosnących kosztów terapii.

Bibliografia

1. Foxman B. Epidemiology of urinary tract infection: incidence, morbidity, and economic costs. Am J Med. 2002;113(Suppl 1A):5S-13S

2. Hryniewicz W, Grzesiowski P, Meszaros J, Radzikowski A, Ozorowski T. Rekomendacje 2001. Zakażenia układu moczowego. Etiologia, rozpoznawanie, leczenie. Fundacja Centrum Mikrobiologii Klinicznej. Warszawa; 2001.

3. Serafin I, Rokosz A, Sawicka-Grzelak A, Gałecka-Malczyk J, Łuczak M. Identyfikacja i lekowrażliwość uropatogennych bakterii Grammujemnych. Przegląd Urolog. 2003;3:42-8.

4. Rahn DD. Urinary tract infections: contemporary management. Urol Nurs. 2008; 28(5):333-41.

5. Niemczyk S. Antybiotykoterapia w nefrologii. Pol Merk Lek. 2011;179:342-5.

6. Christiansen N, Nielsen L, Jakobsen L, Stegger M, Hansen LH, Frimodt- Møller N. Fluoroquinolone Resistance Mechanisms in Urinary Tract

Pathogenic Escherichia coli Isolated During Rapidly Increasing Fluoroquinolone Consumption in a Low-Use Country. Microb Drug Resist. 2011. [Epub ahead of print]

7. Karlowsky JA, Legace-Wiens PR, Simmer PJ, DeCorby MR, Adam HJ, Walkty A, Hoban DJ, Zhanel GG. Antimirobial resistance in urinary tract pathogens in Canada from 2007 to 2009: CANWARD surveillance study. Antimicrob Agents Chemother. 2011;55(7):3169-75.

8. Nicoletti J, Kuster SP, Sulser T, Zbinden R, Ruef C, Ledergerber B, Weber R. Risk factors for urinary tract infections due to ciprofloxacinresistant Escherichia coli in tertiary care Urology Department In Switzerland. Swiss Med Wkly. 2010;15:140: w13059. doi: 10.4414/ smw.2010.13059

9. Trafny EA. Powstawanie biofilmu Pseudomonas aeruginosa i jego znaczenie w patogenezie zakażeń przewlekłych. Post Mikrobiol. 2000;39:55-71.

10. Hoban DJ, Nicolle LE, Hawser S, Bouchillan S, Badal R. Antimicrobial susceptibility of global inpatient urinary tract isolates of Escherichia

coli: resultsfrom the study of Monitoring Antimicrobial Resistance Trends (SMART) program: 2009-2010. Diagn Microbiol Inect Dis. 2011;70(4):507-11.

11. Buckley MM, Brogden RN, Barradell LB, Goa KL. Imipenem/cilastatin: a reappraisal of its antibacterial activity, pharmacokinetic properties and therapeutic efficacy. Drugs.1992;44:408-44.

12. Edson RS, Terrell CL. The aminoglycosides. Mayo Clin.Proc. 1999;74(5):519-28.

13. Swaminathan S, Alangaden GJ. Treatment of resistant enterococcal urinary tract infections. Curr Infect Dis Rep. 2010;12(6):455-64.

14. Das Gupta R, Sullivan R, French G, O’Brien T. Evidence-based prescription of antibiotics in urology: a 5-year review of microbiology. BJV Int.2009;104(6):760-4.

Opublikowane

2011-12-01

Jak cytować

Jóźwiak, L. ., Kaczor, D. ., & Książek, . A. (2011). Retrospektywna ocena patogenów i ich lekowrażliwości wykrywanych w posiewach moczu chorych hospitalizowanych w Klinice Nefrologii w roku 2010. Polish Journal of Public Health, 121(4), 387-391. https://czasopisma.umlub.pl/pjph/article/view/1976