Czynności nerek i określenie stanu anemii na wczesnym etapie normalizacji funkcji nerek u pacjentów po przeszczepie nerki

Autor

  • Sławomir Mozul Katedra i Kliniki Nefrologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Autor
  • Alicja Załuska Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Autor
  • Piotr Książek Katedra Zdrowia Publicznego, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Autor
  • Sławomir Rudzki Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Autor
  • Wojciech Załuska Katedra i Kliniki Nefrologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Autor

Słowa kluczowe:

transplantacja nerki, funkcja nerek, przewlekła niewydolność nerek

Abstrakt

Wstęp. W związku z systematycznym wzrostem liczby pacjentów z rozpoznaniem przewlekłej choroby nerek (PChN), wzrasta liczba potencjalnych kandydatów do leczenia nerkozastępczego. Ze wszystkich metod terapii nerkozastępczej przeszczep nerki wydaje się być najbardziej optymalny. Założeniem niniejszej pracy była obserwacja normalizacji funkcji nerek u pacjentów po przeszczepie nerki w okresie 26-tygodniowego cyklu po przeszczepie. 

Metodyka. Do obserwacji zakwalifikowano 25 pacjentów, w tym 5 kobiet w przedziale wieku od 20 do 67 lat (średnia wieku 43,3 roku). Do oceny funkcji nerki przeszczepionej użyto estymacji matematycznych w oparciu o wzór wg Cockroft-Gault oraz wg Modification of Diet in Renal Disease (MDRD). 

Wyniki. U pacjentów po allogenicznym przeszczepie nerki po 26-tygodniowym okresie obserwacji stwierdzono w 25-osobowej grupie pacjentów wielkość GFR wg wzoru Cock rofta-Gaulta, GFR=73,46 ml/min/1,73 m2, oraz GFR = 61,91 ml/min/ (skalkulowany w oparciu o wzór wg MDRD). Wyniki te odpowiadają drugiej fazie rozwoju przewlekłej choroby nerek wg National Kidney Foundation. 

Wnioski. Określana jako udana, operacja przeszczepu nerki nie koresponduje z całkowitą normalizacją funkcji nerek. Oszacowana wielkość GFR na podstawie wzoru wg Cockrofta-Gaulta była statystycznie wyższa w porównaniu do GFR, oszacowanego na podstawie wzoru MDRD. 

Bibliografia

1. Go AS, Chertow GM, Fan D, McCulloch CE, Hsu C. Chronic kidney disease and the risk of death, cardiovascular events, and hospitaliza- tion. N Eng J Med. 2004;351:196-305.

2. Yang Q, Zhao S, Chen W, Mao H, Huang F, Zheng Z, Chen L, Fei J, Yu X. Influence of dialysis modality on renal transplant complications and outcomes. Clin Nephrol. 2009;72:62-8.

3. Joseph JT, Jindal RM. Influence of dialysis on post-transplant events. Clin Transplant. 2002;16:18-23.

4. Marcén R. Cardiovascular risk factors in renal transplantation – current controversies. Nephrol Dial Transplant. 2006;21:iii3-iii8.

5. Coresh J, Stevens LA. Kidney function estimating equations: where do we stand? Curr Opin Nephrol Hypertens. 2006;15:276-84.

6. Costa de Oliveira CM, Mota MU, Mota RS. Prevalence and staging of chronic kidney disease in renal transplant recipients. Clin Transplant. 2009;23:628-36.

7. Hermsen ED, Maiefski M, Florescu MC, Qiu F, Rupp ME. Compari- son of the Modification of Diet in Renal Disease and Cockcroft-Gault equations for dosing antimicrobials. Pharmacotherapy. 2009;29:649- 55.

8. Moreso F, Grinyo JM. Graft dysfunction and cardiovascular risk – an unholy alliance. Nephrol Dial Transplant. 2007;22:699-702.

9. Gill JS, Tonelli M, Mix CH, Pereira BJ. The change in allograft function among long-term kidney transplant recipients. J Am Soc Nephrol. 2003;14:136-42.

10. Bertoni E, Rosati A, Larti A, Merciai C, Zanazzi M, Rosso G, Gal- lo M, Marcucci R, Salvadori M. Chronic kidney disease is still present after renal transplantation with excellent renal function. Transplant Proc. 2006;38:1024-5.

11. Grinyó JM. Steroid sparing strategies in renal transplantation Nephrol Dial Transplant. 2005;20:2028-31

Opublikowane

2009-09-01