Zachowania depresyjne młodzieży jako problem w zakresie Zdrowia Publicznego

Abstrakt

Depresja jest zaburzeniem natury psychicznej, które charakteryzuje się wystąpieniem szeregu objawów podstawowych, do których należy obniżenie nastroju, zaburzenie rytmów biologicznych, spowolnienie psychoruchowe oraz lęk i objawy somatyczne, a także pojawieniem się innych objawów nieswoistych. Na świecie nieustannie wzrasta liczba badań poświęconych tematyce depresji, gdyż przyjmuje się, że coraz częściej dotyka ona społeczeństwo i za kilka lat może stać się jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności.
Aktualnie podkreśla się, że dość powszechnym problemem są także zachowania depresyjne wśród młodzieży, co stanowi odrębną jednostkę chorobową, znaną jako depresja młodzieńcza, gdzie niezwykle ciężko jest zdiagnozować chorobę ze względu na przemiany typowe dla okresu
dorastania. Utrzymujące się złe samopoczucie, kłótliwość, wahania nastroju, bezsenność, brak koncentracji, zmiany apetytu czy zaburzenia somatyczne nie zawsze muszą być skutkiem burzliwego dojrzewania, ale mogą to być pierwsze objawy depresji, które wkrótce mogą przyczynić się do powstania myśli destrukcyjnych a nawet prób samobójczych.
Szczególnie podatne są dziewczęta, tym bardziej pochodzące z rodzin patologicznych, obciążone problemami rodzinnymi, stresem w szkole czy najbliższym otoczeniu.
Wiele nastolatków sięga wówczas po różnego rodzaju używki, aby poradzić sobie ze stresem, co dodatkowo pogłębia chorobę. Mimo, iż na przestrzeni lat własny obraz młodzieży poprawił się, to niepokojąca jest nie tylko wzrastająca zachorowalność adolescentów na depresję, ale także fakt, iż większość młodych osób nie zwraca się o pomoc do nikogo, a przebieg choroby jest zazwyczaj przewlekły, nawracający i bardzo często kończy się tragicznie