Problem nadmiaru masy ciała wśród dzieci i młodzieży wiejskiej województwa podkarpackiego
Słowa kluczowe:
otyłość, dzieci, młodzież, wieśAbstrakt
Wprowadzenie. W ostatnich dwóch dziesięcioleciach na całym świecie obserwuje się stały wzrost występowania nadwagi i otyłości w populacji wieku rozwojowego. Jest to najczęściej otyłość alimentacyjna spowodowana zwiększonym spożyciem pokarmów oraz mniejszą aktywnością fizyczną. Otyłość jest stanem patologicznego zwiększenia ilości tkanki tłuszczowej.
Cel. Celem pracy była ocena częstości nadmiaru masy ciała w postaci nadwagi lub otyłości wśród młodzieży i dzieci mieszkających w środowisku wiejskim.
Materiał i metody. Badaniami objęto grupę dzieci 7-letnich i młodzież 14-letnią. Łącznie przebadano 113 osób, 49 dziewcząt i 56 chłopców. Mierzono wysokość i masę ciała oraz wyliczono wskaźnik masy ciała - Body Mass Index (BMI) - wskaźnik Queteleta. Następnie dokonano rozkładu wskaźnika masy ciała (BMI) na siatkach centlowych wg płci i wieku opracowanych przez Palczewską i Niedźwiecką. Uzyskane wyniki badań przedstawiono za pomocą liczności i odsetka. Dla niepowiązanych cech jakościowych do wykrycia istnienia różnic między porównywanymi grupami użyto testu jednorodności x2 z poprawką Yatesa. Przyjęto 5% błąd wnioskowania i związany z nim poziom istotności p<0,05 wskazujący na istnienie istotnych statystycznie różnic.
Wyniki. Nadwagę lub otyłość stwierdzono w 7 przypadkach (13,1%) u dzieci siedmioletnich. U młodzieży 14-letniej nadmiar masy ciała dotyczył tylko jednej dziewczynki (1,9%), natomiast nie dotyczył żadnego chłopca.
Wnioski. W badanej grupie nie stwierdzono powszechnego występowania nadwagi lub otyłości.
Bibliografia
1. Mazur A, Wałecka-Tendera E, Klimek K. Czynniki ryzyka otyłości u dzieci szkół podstawowych województwa podkarpackiego. Czynniki ryzyka otyłości u dziewcząt. Pedi Pol. 2003;10:889-95.
2. Szadkowska A, Bodalski J. Epidemia XXI wieku - otyłość i cukrzyca: prewencja i leczenie w wieku rozwojowym. Pol Med Rodz. 2003;5(3):317-25.
3. Socha P, Socha J. Otyłość prosta i możliwość jej zapobiegania. Ped Pol. 2003;1:7-13.
4. Lange A, Starostecka E, Graliński S. Otyłość dziecięca. Klinika Pediatryczna. 2001;(2):295-7.
5. Hyżyk A, Romankow J, Moliński K. Ocena stanu wysycenia witaminą C organizmu dzieci otyłych. Ped Pol. 2003;(1): 15-19.
6. Książyk J. Współczynnik masy ciała - propozycja nowej metody oceny stanu odżywienia. PedPol. 1995;(4):347-51.
7. Palczewska I, Niedźwiecka Z. Wskaźniki rozwoju somatycznego dzieci warszawskich. Med Wieku Rozw. 2001;5(2):29-56.
8. Nowak B. Otyłość choroba cywilizacji. Występowanie otyłości wśród dzieci objętych opieką poradni dziecięcej nr 2 w Końskich. Med Ogólna 2006;6(1):77-83.
9. Mazur A, Wałecka-Tendera E, Klimek K. Czynniki ryzyka otyłości u dzieci szkół podstawowych województwa podkarpackiego. Czynniki ryzyka otyłości u dziewcząt. Ped Pol. 2003;10:881-8.
10. Radochońska A, Nowak M, Perenc L. Próba oceny stanu odżywienia dzieci wiejskiej z województwa podkarpackiego w wieku 7-13 lat. Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego 2004;1:7-27.
