Dziecko wykorzystywane seksualnie – skala problemu społecznego, medycznego i prawnego

Abstrakt

Pedofilia nie powinna być tematem przemilczanym lub marginalizowanym, ponieważ skala tego problemu ma tendencję wzrostową. Sytuacja rodzinna nieletniego dziecka, dysfunkcyjność jego rodziny, ubóstwo, brak oparcia emocjonalnego mogą być jedną z przyczyn tego procederu. Niejednokrotnie u ofiar wykorzystywania seksualnego w następstwie tego czynu występują objawy psychopatologiczne. 
Wciąż brakuje metody pozwalającej określić typowy obraz charakterologiczny pedofila, może nim być osoba w różnym wieku, zarówno mężczyzna, jak i kobieta. Tego rodzaju parafilia może być trwała lub przejściowa. Jest spotykana na każdym kontynencie, pod każdą szerokością geograficzną i niemal w każdym większym skupisku społecznym. 
Aktem pedofilnym jest każde takie zachowanie osobnika dorosłego wobec dziecka, u którego podstaw leży motywacja chęci seksualnego podniecenia, a także chęć zaspokojenia popędu. Problemem staje się seksualna wiktymizacja nieletnich przez osoby dorosłe w domach dziecka i placówkach wychowawczych. Odsłania to „drugie dno” przestępstwa w ujęciu społecznym, medycznym, prawnym i dramatyzm katastrofy wychowawczej oraz niedoskonałość systemu wychowawczego. 
Zagrożeniem dla nieletnich w kontekście obyczajowym i obowiązującego prawa w kwestii wykorzystywania seksualnego nieletnich są środki masowego przekazu, przede wszystkim Internet i telewizja. Dziecko wykorzystywane seksualnie nie przechodzi wobec molestowania obojętnie. W ciągu dwóch lat od pierwszego aktu wykorzystania seksualnego nieletniego, może spowodować szereg zaburzeń: w sferze emocjonalnej i autopercepcji, snu, jedzenia, sprawowania funkcji społecznych i funkcjonowania społecznego, seksualnego; pojawienie się ciąży. Natomiast powyżej drugiego roku od chwili tego czynu, do wyżej wymienionych zaburzeń dołączyć się mogą depresja i skłonności do samookaleczeń. Nieodosobnione są przypadki traumatycznej seksualizacji lub/i poczucie zdrady, lub/i poczucia bezsilności, lub/i stygmatyzacji. 
Badanie seksuologiczne ofiar wykorzystywania seksualnego, którymi są nieletni, należą do trudnych i niespecyficznych. Natomiast w przedziale od 50-70% badaniem ginekologicznym ani ogólnym, nie potwierdza się żadnych objawów mogących świadczyć o wiktymizacji dziecka na tle seksualnym. Pomimo istniejących przepisów prawnych dostrzegających problem seksualnego wykorzystywania nieletnich, legislacja i egzekwowanie litery prawa w tym zakresie nie przynoszą pożądanego efektu, który jest daleki od doskonałości.