Problemy zdrowotne i demograficzne społeczeństwa polskiego a rodzaje zadań w zakresie edukacji zdrowotnej

Abstrakt

Rozpoznanie sytuacji demograficznej i problemów zdrowotnych w populacji polskiej jest podstawą do wszelkich działań zapobiegawczych, diagnostyczno-leczniczych, rehabilitacyjnych oraz edukacyjnych. W związku z tym, że zmieniają się trendy niektórych zjawisk zdrowotnych, demograficznych i społecznych, konieczne jest dostosowanie tych działań do aktualnych potrzeb. 
Celem pracy jest określenie rodzajów zadań edukacyjnych dla personelu medycznego w oparciu o analizę epidemiologiczną trendów występowania problemów zdrowotnych i demograficznych w społeczeństwie Polskim. 
Z przeprowadzonej analizy wyraźnie wynika, że wysokie odsetki w strukturze umieralności z powodu chorób układu krążenia (45,4%), zwiększający się odsetek zgonów z powodu chorób nowotworowych (24,6%) oraz zgony z powodu urazów wypadków i zatruć (6,6%) nadal stanowią ważny problem zdrowotny społeczeństwa. Wiążą się one z potrzebą stałej edukacji społeczeństwa w zakresie profilaktyki chorób nowotworowych, układu krążenia, urazów, wypadków i zatruć. Istnieje potrzeba dalszej edukacji kobiet w różnych okresach ich życia ze względu na spadek rodności kobiet oraz niski (a nawet w niektórych województwach ujemny) przyrost naturalny. Znaczącym problemem zdrowotno-demograficznym jest starzenie się populacji oraz wzrost liczby osób niepełnosprawnych. Wiążą się z tym duże potrzeby edukacji osób w starszym wieku i osób niepełnosprawnych zwłaszcza w zakresie samoopieki oraz społeczeństwa w zakresie przygotowania do opieki nieprofesjonalnej. Wyraźne nasilają się w społeczeństwie polskim problemy zaliczane do patologii społecznej (narkomania, alkoholizm), co wiąże się ze zwiększeniem nakładów na edukację zdrowotną w kierunku profilaktyki uzależnień.
Z rodzajów problemów zdrowotnych i demograficznych wynika, że w edukacji zdrowotnej powinno się kłaść nacisk na zapobieganie chorobom, przygotowanie osób niepełnosprawnych i chorych do samoopieki oraz ich opiekunów do opieki nieprofesjonalnej. Konieczne są epidemiologiczne analizy dotyczące rodzajów potrzeb edukacyjnych w każdej kategorii wieku ludności oraz kierunki i metody uzupełnienia deficytów wiedzy zdrowotnej  społeczeństwa.