Aktywizacja jako wskaźnik jakości opieki nad pacjentami z chorobami układu nerwowego
Słowa kluczowe:
aktywizacja pacjentów, jakość opieki zdrowotnej, rodzaje aktywności, choroby układu nerwowegoAbstrakt
Osoby aktywne ruchowo znacznie rzadziej zapadają na różnego typu choroby. Konsekwencją siedzącego trybu życia, tak popularnego w naszym społeczeństwie jest otyłość, miażdżyca, cukrzyca, choroba wieńcowa, wady postawy i wiele innych chorób. Każdy człowiek powinien zabiegać o utrzymanie na jak najwyższym poziomie własnej aktywności nie tylko fizycznej, ale również w ujęciu psychicznym, społecznym i duchowym, co umożliwia prawidłowe funkcjonowanie jednostki w otaczającym go środowisku. Choroba i niepełnosprawność nie przekreślają obszaru aktywności i funkcjonowania w społeczeństwie, jednak często znacznie je ograniczają i utrudniają.
Osoba dotknięta schorzeniem o podłożu neurologicznym na ogół potrzebuje pomocy i wsparcia. Choroby te w późniejszym stadium doprowadzają najczęściej do zniedołężnienia, samotności i utrudnień w czynnościach codziennego życia. Często stają się problemem przekraczającym możliwości samodzielnego egzystowania w normalnym środowisku prowadząc do zmniejszenia aktywności na różnych poziomach zaspokajania przez człowieka własnych potrzeb.
Na podstawie przeglądu piśmiennictwa oraz przeprowadzonych badań w grupie pacjentów z chorobami układu nerwowego omówiono w jaki sposób jakość sprawowanej opieki w zakładach opieki długoterminowej wpływa na poziom aktywizacji chorych.
Na podstawie przeprowadzonych badań starano się stwierdzić: na jakim poziomie pacjenci z chorobami neurologicznymi oceniają własną aktywność; czy jakość sprawowanej opieki wpływa na poziom aktywności pacjenta; czy potrzeby pacjenta na płaszczyźnie życiowej, społecznej, ekonomicznej oraz podmiotowości mają wpływ na jakość sprawowanej opieki.
Bibliografia
1. Skorupka S. A small dictionary of Polish language. Warszawa: PWN; 1969.
2. Riddoch MJ, Humphreys GW, Bateman A. Cognitive deficits following stroke. Physiotherapy 1995;81:465.
3. Kobyłecki A. Cultural and educational activity of the elders as the way for independence and beautiful growing old. Medi . Forum Opieki Długoterminowej, 2002, 2(13):2-6.
4. Błędowski P. Self-reliance of older people as the task of social policy. Gerontol Pol. 1998;6(3-4):49-54.
5. Baszczyk F, Bazanowski W. Concept of quality. Antidotum, 2004, 4:25-35.
6. Kapała W. Quality in medicine – fields of interests in Polish scientific literature. Antidotum 2002;9:48-53.
7. Dobrowolska E. The elders activation in nursing centers. Tematy 1995;5:31-3.
8. Kasyna G. The influence of gerontologic rehabilitation on the elders memory, attention and level of fear. Kultura Fizyczna 1982;3:23-5.
9. Bogusz M. Accrediting standards and nursing care – organizational and practical aspects. Antidotum 2002;9:41-7.
10. Śmiarowska G. Nursing and care needs of the patients staying in long-term care centers. Medi . Forum Opieki Długoterminowej 2002;3(14):20-2.
11. Brola W, Czernicki J, Szafraniec L. Assessment of the patients poststroke quality of life. Pol Merk Lek. 1999;6:332-5.
12. Paffenbarger RS, Wing AL, Hyde RT. Physical activity as an index of heart attack risk in college alumni. Am J Epidemiol. 1995,142(9):889-903.
13. Sierpińska L, Ksykiewicz–Dorota A. Selected problems of therapeutic team work. Zdr Publ. 2000;110(3):85-90.
14. Śmigiel J. Quality of life and old people activation. Gerontolog Pol. 1997;5:21-9.
15. Adamczyk K. Neurological nursing. Lublin: Wydawnictwo Czelej; 2000. 16. Blalock HM. Social statistics. Warszawa: PWN; 1977.
