Determinanty wyboru ośrodka leczenia operacyjnego
Słowa kluczowe:
peracja ginekologiczna, wybór ośrodka leczeniaAbstrakt
Cel pracy. Celem pracy było ustalenie, jakie są determinanty wyboru ośrodka operacyjnego leczenia chorób ginekologicznych oraz czym jest to uwarunkowane.
Materiał i metoda. Badaniami objęto 272 kobiety, które w okresie 2 miesięcy 2008 roku zgłosiły się do jednego z czterech wybranych szpitali, celem poddania się wcześniej zaplanowanej operacji ginekologicznej. Jako narzędzie badawcze zastosowano specjalnie skonstruowany, dla celów pracy, kwestionariusz. Etap przygotowania narzędzia badawczego zakończyły badania pilotażowe, w których wzięło udział 25 kobiet.
Wyniki badań. Zwyczaj kontrolowania swojego narządu rodnego potwierdziło 160 (58,8%) badanych, w tym regularnie co pół roku czyniły to 44 (16,2%) kobiety; co jeden rok – 75 (27,6%); co dwa lata – 41 (15,0%). Pozostałe, w liczbie 112 (41,2%), oświadczyły, iż zgłaszają się na wizytę do ginekologa tylko wtedy, gdy zaobserwują u siebie niepokojące objawy. Choroby, z powodu których miał odbyć się zabieg operacyjny, podzielono na dwie grupy: 1. Zaburzenia funkcji narządu rodnego, powodujące pogorszenie się jakości życia kobiety (n=149; 54,8%). Wśród nich były: krwawienia z dróg rodnych o rożnym stopniu nasilenia, dolegliwości bólowe, przemieszczenie i zmiana statyki narządu rodnego, gubienie moczu, trudności z prokreacją; 2. Choroby nowotworowe – guzy złośliwe (z inwazją za pośrednictwem układu chłonnego), łagodne lub graniczne (n=123; 45,2%).
Wnioski. Kryteria wyboru ośrodka operacyjnego leczenia chorób ginekologicznych stanowią najczęściej zasłyszane opinie o nim, tj. o wysokich kwalifikacjach zawodowych pracowników medycznych, stosowaniu nowoczesnych procedur, aparatury i/lub wysokim poziomie opieki pielęgniarskiej. Główne kryterium wyboru ośrodka jest istotnie związane z miejscem zamieszkania kobiet, stanem cywilnym i ich wykształceniem.
Bibliografia
1. Ustawa z dnia 23 stycznia 2003 roku o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia – Dz.U. Nr 45, poz. 391.
2. Bojar I, Wdowiak L, Ostrowski T, Kot K, Miotła P. Wpływ promocji zakładów opieki zdrowotnej na wybór miejsca leczenia. Zdr Publ. 2004;114(4):495-7.
3. Wroński K, Cywiński J, Bocian R. Jakość usług medycznych. Gin Prakt. 2008;16(2):42-5.
4. Wroński K, Cywiński J, Okraszewski J, Bocian R. Autonomia pacjenta w opiece zdrowotnej. Gin Prakt. 2008;16(1):22-6.
5. Stanisz A. Przystępny kurs statystyki w oparciu o program STATISTICA PL na przykładach z medycyny. Kraków: StatSoft, Polska, t. I; 2001.
6. Rudawska I. Prorynkowa orientacja jednostek opieki zdrowotnej – jej wyznaczniki, bariery i perspektywy adaptacji na polskim rynku usług medycznych. Przegl Org. 2001;10:37-40.
7. Kodeks Etyki Lekarskiej. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska; 2004.
8. Ustawa o zawodzie lekarza. Dz.U. Nr 28, poz. 152 z poźn. zm. z dnia 5 grudnia 1996 r.
9. Armstrong BK, Gillespie JA, Leeder SR, et al. Challenges in health and health care for Australia. Med J Aust. 2007;187(9):485-9.
10. Ballem P. Guaranteeing accountability for quality care. Health Pap. 2007;7(4):61-5.
11. Breckenkamp J, Wiskow C, Laaser U. Progress on quality management in the German health system – a long and winding road. Health Res Policy Syst. 2007;5(5):7.
12. Eckert H, Resch KL. Quality management – quo vadis? Perspectives for quality management in hospitals. Z Arztl Fortbild Qualitatssich. 2003;97(3):219-26.
13. Gvozdanović D, Koncar M, Kojundzić V, Jezidzić H. National Healthcare information system in Croatian primary care: the foundation for improvement of quality and effi ciency in patient care. Inform Prim Care. 2007;15(3):181-5.
14. Huber E. Health care reform as a development of the health care system. Z Arztl Fortbild Qualitatssich. 2007;101(6):397-406.
15. Wodchis WP, Teare GF, Anderson GM. Cost and quality: evidence from Ontario long term care hospitals. Med Care. 2007;45(10):981-8.
16. Selbmann HK. Assessment and certifi cation of hospital care in Germany. Bundesgesundheitsblatt Gesundheitsforschung Gesundheitsschutz. 2004;47(2):103-10.
17. Jabłoński A, Surówka J, Typel D. Psychologiczne aspekty leczenia operacyjnego. Ginekol Pol. 1998;69(1):342-4.
18. Łepecka-Klusek C, Pilewska-Kozak A, Syty K, Tkaczuk-Włach J, Szmigielska A, Jakiel G. Oczekiwanie na planowaną operację ginekologiczną w ocenie kobiet. Ginekol Pol. 2009;80(9):699-703.
19. Pilewska A, Jakiel G. Zapotrzebowanie na wsparcie o okresie okołooperacyjnym. Ann UMCS Sectio D Medicina. 2004;57 Suppl:246-9.
20. Pilewska A, Jakiel G. Oczekiwanie na interwencję chirurgiczną jako sytuacja trudna dla kobiet. Przegl Menopauz. 2005;9(5):37-41.
