Opieka zdrowotna w krajach Unii Europejskiej - organizacja i funkcjonowanie systemów ochrony zdrowia

Abstrakt

Każdy z systemów europejskich wykazuje podobieństwa w zakresie rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finan­sowych, a także form działania i funkcjonowania poszcze­gólnych instytucji opieki zdrowotnej. Warto podkreślić, że kraje członkowskie Unii Europejskiej nie przyjęły jak dotąd jednolitych rozwiązań związanych z funkcjonowaniem syste­mów opieki zdrowotnej. Najważniejsze dokumenty, w tym Traktat z Maastricht z 1992 roku i Traktat z Amsterdamu z 1997 roku nie przewidują konieczności przyjęcia jedno­litego modelu opieki zdrowotnej we wszystkich państwach członkowskich Unii. Główne tezy są wyrażone w sformuło­waniach «Wspólnota będzie działać na rzecz zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego....» oraz «Przy formułowaniu i wdrażaniu kompleksowej polityki i działań Wspólnoty będzie uwzględniony wymóg uzyskania wysokiego poziomu ochrony zdrowia». Ze sformułowań przywołanych traktatów jednoznacznie wynika, że działania Wspólnoty nie będą ingerować w sferę organizacji i funkcjo­nowania systemów opieki zdrowotnej w krajach członkow­skich. Tym samym dopuszcza się i zakłada odmienność roz­wiązań w poszczególnych państwach. Działania Wspólnoty zmierzają do wypracowania jednolitych standardów i norm w zakresach szeroko rozumianego zdrowia publicznego, mając na względzie dobrostan obywateli, pojmowanych jako największy kapitał każdego kraju.
W niniejszym opracowaniu ukazane zostały dwa główne wzorce modelowe stanowiące podstawę wielu systemów zdrowotnych na całym świecie. Na tym tle przedstawione zostały różne typy modelowe funkcjonowania systemów ochrony zdrowia w państwach Unii Europejskiej.