Typologia młodzieży grającej w gry internetowe. Część 1

Autor

DOI:

https://doi.org/10.2478/cpp-2022-0019

Słowa kluczowe:

gry internetowe, typologia, młodzież

Abstrakt

Wstęp: Od kilku lat obserwuje się wzrost zainteresowania zarówno lekarzy psychiatrów, pediatrów, jak i psychologów, pedagogów, socjologów zagadnieniem tzw. uzależnień behawioralnych, do których należy nieprawidłowe, nadmierne, patologiczne korzystanie z Internetu i gier komputerowych. Celem pracy była próba typologii osób grających w gry internetowe.

Materiał i metody: Grupa badana i metody: Badaniami objęto 576 osób w wieku od 16 do 19 roku życia. Zastosowano Ankietę socjodemograficzną oraz Kwestionariusz do Badania Uzależnienia od Gier Komputerowych własnej konstrukcji.

Dyskusja: W pracy wyodrębniono cztery typy osób grających w gry internetowe: grupę osób, które uzyskały najwyższe wyniki w zakresie skal i itemów KBUGI odpowiadających kryteriom zaburzenia związanego z uzależnieniem od gier internetowych wg DSM-5 (typ 1), grupę osób, które najczęściej grają w gry, w których dominuje przemoc, gracz zabija wrogów, niszczy, łamie zasady ruchu drogowego i doświadcza władzy (typ 2), grupę osób, które grają głównie w celu zlikwidowania poczucia nudy, poprawienia sobie nastroju, doświadczenia przyjemności, nowych wrażeń, rywalizacji (typ 3) oraz grupę osób niezagrożonych uzależnieniem od gier, które grają sporadycznie (typ 4).

Wnioski: Wyodrębniono osoby uzależnione od gier w stopniu poważnym, osoby grające w gry, w których dominuje przemoc (uzależnione od gier w stopniu umiarkowanym), osoby grające głównie w celu zlikwidowania nudy, poszukiwania nowych wrażeń (uzależnione w stopniu łagodnym) oraz osoby nieuzależnione od gier.

Bibliografia

1. Young KS. Internet addiction: the emergence of a new clinical disorder. Cyberpsychol. Behav. 1998;1(3):237–244.10.1089/cpb.1998.1.237

2. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing; 2013.10.1176/appi.books.9780890425596

3. Müller KW, Janikian M, Dreier M, Wölfling K, Beutel ME, Tzavara C i wsp. Regular gaming behavior and internet gaming disorder in European adolescents: results from a cross-national representative survey of prevalence, predictors, and psychopathological correlates. Eur Child Adolesc Psychiatry, 2015;24(5):565–574.10.1007/s00787-014-0611-225189795

4. Lopez-Fernandez O, Honrubia-Serrano ML, Baguley T, Griffiths MD. Pathological video game playing in Spanish and British adolescents: Towards the exploration of Internet Gaming Disorder symptomatology. Comput. Human Behav. 2014;41:304–312.10.1016/j.chb.2014.10.011

5. Porter G, Starcevic V, Berle D, Fenech P. Recognizing problem video game use. Aust. N. Z. J. Psychiatry. 2010;44(2):120–128.

6. Grüsser SM, Thalemann R, Griffiths MD. Excessive computer game playing: evidence for addiction and aggression? Cyberpsychol. Behav. 2007;10(2):290–292.10.1089/cpb.2006.995617474848

7. Thomas NJ, Martin FH. Video-arcade game, computer game and Internet activities of Australian students: participation habits and prevalence of addiction. Aust. J. Psychol. 2010;62(2):59–66.

8. Kuss DJ, Griffiths MD. Internet gaming addiction: A systematic review of empirical research. Int. J. Ment. Health Addict. 2012;10(2):278–296.

9. Jeong EJ, Kim DW. Social activities, self-efficacy, game attitudes, and game addiction. Cyberpsychol. Behav. Soc. Netw. 2011;14(4):213–221.

10. Potembska E, Pawłowska B. Właściwości psychometryczne Kwestionariusza do Badania Uzależnienia od Gier Internetowych (KBUGI). Curr. Probl. Psychiatry, 2014; 14(3):135–143.

11. Stanisz A. Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny. Kraków: StatSoft; 2006.

Opublikowane

2022-12-28