Metycylinooporne gronkowce złociste (MRSA) – ,,niekończąca się historia”

Autor

  • Marek Juda Department of Pharmaceutical Microbiology, Medical University of Lublin Autor
  • Irena Paczkowska Department of Pharmaceutical Microbiology, Medical University of Lublin Autor
  • Justyna Szymańska Department of Pharmaceutical Microbiology, Medical University of Lublin Autor
  • Anna Malm Department of Pharmaceutical Microbiology, Medical University of Lublin Autor https://orcid.org/0000-0003-1503-7634

DOI:

https://doi.org/10.12923/

Abstrakt

Staphylococcus aureus jest jednym z najpowszechniej występujących patogenów człowieka wywołującym zakażenia szpitalne i pozaszpitalne. Problem terapeutyczny stanowią metycylino-oporne szczepy S. aureus (MRSA), ponieważ wykazują one oporność na wszystkie antybiotyki beta-laktamowe, a często również na inne grupy antybiotyków (tzw. wielooporność). Mechanizm metycylino-oporności jest związany z nabyciem genu mecA kodującego zmodyfikowane białko enzymatyczne (PBP2a) odpowiedzialne za biosyntezę peptydoglikanu ściany komórkowej bakterii, nawet w obecności beta-laktamów w środowisku. Przez wiele lat problem MRSA był ograniczony do pacjentów szpitalnych; w tym środowisku izolowano HA-MRSA (hospital-acquired, MRSA). W ostatnich latach zaobserwowano pojawienie się nowych grup MRSA związanych ze środowiskiem pozaszpitalnym – CA-MRSA (community-acquired MRSA) oraz FA-MRSA (farm-associated MRSA). Po roku 2000 do lecznictwa wprowadzono nowe leki aktywne wobec MRSA, takie jak linezolid czy daptomycyna.

Bibliografia

1. Barlett M.: Methicillin-resistant Staphylococcus aureus infections. Top HIV Med., 16, 151, 2008.

2. Bassetti M. et al.: Why is community-associated MRSA spreading across the world and how will it change clinical practice? Int. J. Antimicrob. Agents. 34, S15-S19, 2009.

3. Belkum A. et al.: Methicillin-resistant and susceptible Staphylococcus aureus sequence type 398 in pigs and humans. Emerg. Infect. Dis., 14, 479, 2008.

4. Hiramatsu K. et al.: Vancomycin-resistant Staphylococcus aureus: a new model of antibiotic resistance. Lancet Infect Dis., 1, 147, 2001.

5. Huijsdens X.W. et al.: Community-acquired MRSA and pig-farming. Ann. Clin. Microbiol. Antimicrob., 2006 [http://www.ann-clinmicrob.com/content/pdf/1476-0711-5-26.pdf].

6. Hryniewicz W., Mazińska B.: Europejski dzień wiedzy o antybiotykach – dlaczego potrzebny? Pol. Merk. Lek., 27, 160, 261, 2009.

7. Liebowitz L. D.: MRSA burden and interventions. Int. J. Antimicrob. Agents, 34, S11-S13, 2009.

8. Llarrull L. I. et al.: Molecular basis and phenotype of methicillin resistance in Staphylococcus aureus and insight into new -lactams that meet the challenge. Antimicrob. Agents Chemother., 53, 4051, 2009.

9. Loeffler A. et al.: Prevalence of methicillin-resistant Staphylococcus aureus among staff and pets in a small animal referral hospital in the UK. J. Antimicrob. Chemother., 56, 692, 2005.

10. Parisi J. T.: Coagulase-negative staphylococci and the epidemiological typing of Staphylococcus epidermidis. Microbiol. Rev., 49, 126, 1985.

11. Plata K. et al.: Staphylococcus aureus as an infectious agent: overview of biochemistry and molecular genetics of its pathogenicity. Acta Bioch. Pol., 56, 597, 2009.

12. Wulf M. W. H. et al.: MRSA carriage on healthcare personnel in contact with farm animals. J. Hosp. Infect., 70, 186, 2008.

13. Witte W. et al.: Emergence and spread of antibiotic-resistant Gram-positive bacterial pathogens. Int. J. Med. Microbiol., 298, 365, 2008.

14. Yamamoto T. et al.: Community-acquired methicillin-resistant Staphylococcus aureus: community transmission, pathogenesis and drug resistance. J. Infect. Chemother., 2010 [http://www.springerlink.com/content/f52n6226023p4667/fulltext.pdf].

Opublikowane

2025-04-04