Cechy szczególne złożonego oddziaływania niedoczynności tarczycy i promieniowania jonizującego na metabolizm tlenozależny w tkankach wątroby

Autor

  • Oksana Melnyk Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor
  • Mechyslav Gzhegotskyi Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor
  • Oksana Terletska Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor
  • Svitlana Kovalchuk Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor
  • Olesya Chupashko Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor
  • Oksana Chupashko Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Normal Physiology Department, Ukraine Autor

Słowa kluczowe:

niedoczynność tarczycy, małe dawki promieniowania jonizującego, wątroba, lipoperoksyadacja, aktywność antyoksydacyjna, działanie pojedyncze, działanie złożone

Abstrakt

Poszukiwano kryteriów klinicznych dla zaburzeń reakcji adaptacyjnej wśród zmian metabolicznych spowodowanych peroksydacją. W tym celu zbadano cechy charakterystyczne lipoperoksydacji i aktywności antyoksydacyjnej w tkankach wątroby szczurów w warunkach pojedynczego i złożonego działania niedoczynności tarczycy i małych dawek promieniowania jonizującego. Wyniki badań nad wspólnym wpływem ekstremalnych czynników wykazały spadek aktywacji lipoperoksydacji w tkankach wątroby. W tym samym czasie ogólna aktywność antyoksydacyjna oraz aktywności peroksydazy glutationowej i dysmutazy nadtlenkowej  progresywnie się obniżały. Taki charakter procesów oznacza spadek zdolności adaptacyjnej reakcji kompensacyjnych.

Bibliografia

1. Cavrilov V.B., Mishkorudnaja M.I.: Spektrofotometricheskoje opredelenije soderzhanija hidroperekisej lipidov v plazme krovi. Lab. Delo, 3, 33, 1983.

2. Baraboj V.A, Sutkovoj D.A.: Okislitelno-antioksidantnyi homeostas v norme i patologii. Kiev 1997.

3. Detjuk E.S., Avgustinovich M.S., Kartysh G.A. et al.: Structurnye i cytohimicheskie osobennosti serdca u potomstva zhyvotnyh, poluchavshih vo vremja beremennosti i lactacii mercazolil. Problemy Endokrinologii, 4, 74, 1979.

4. Koroljuk M.A.: Metod opredelenija aktivnosti katalazy. Lab. Delo, 1, 16, 1988.

5. Kostjuk V.A, Potapovich A.I., Kovaleva Zh.V.: Prostoj i chuvstvitelnyj metod opredelenija aktivnosti superoksiddismutazy, osnovannyj na reakcii okislenija kvercetina. Vopr. Med. Himii, 2, 88, 1990.

6. Martynjuk V.B., Kovalchuk S.M., Tymochko M.F., Panasjuk E.M.: Index antiokislitelnoj aktivnosti biologicheskogo materiala. Lab. delo, 3, 19, 1991.

7. Moin V.M.: Prostoj i specyfichiskij metod opredelenija aktivnosti glutationperoksidazy v eritrocytah. Lab. Delo, 6, 724, 1986.

8. Nebozhyna M.V.: Vozrastnye osobennosti reakcii sistemy perekisnogo okislenija lipidov na dejstvije rentgenovskogo obluchenija v uslovijah eksperimentalnogo hipo- i hipertireoza. Probl. Starenija i Dolgoletija, 1, 32, 1999.

9. Timirbulatov R.A., Seleznev E.I.: Metod povyshenija intensivnosti svobodnoradikalnogo okislenija lipidsoderzhashchih komponentov krovi i jego diagnostocheskoje znachenije. Lab. Delo, 4, 209, 1981.

Opublikowane

2010-12-30