Niektóre parametry biochemiczne świadczące o funkcji nerek szczurów po ostrym zatruciu chlorkiem cyny
Słowa kluczowe:
acute tin chloride intoxication, rats, biochemical parameters, damage of kidney functionAbstrakt
Nerka jest głównym narządem docelowego działania wielu metali ciężkich. Nieliczne prace dotyczące nefrotoksycznego działania chlorku cyny stały się inspiracja tych badań. W pracy oceniano niektóre parametry biochemiczne świadczące o funkcji nerek szczurów po ostrym zatruciu chlorkiem cyny. Badania przeprowadzono na szczurach, samcach szczepu Wistar (200-240 g). Chlorek cyny w dawce 63,2 mg/kg m.c. podawano dootrzewnowo (ip). Po 48 godz. lub 11 dniach od ostrego zatrucia szczury dekapitowano a krew pobierano do badań. W surowicy krwi przy użyciu gotowych zestawów diagnostycznych oznaczono stężenia: mocznika, kreatyniny i β-2-mikroglobuliny. W pracy wykazano, po 48 godz. od zatrucia istotny wzrost stężenia mocznika i kreatyniny oraz brak zmian w stężeniu β-2-mikroglobuliny w surowicy szczurów. Natomiast po 11 dniach od ostrego zatrucia notowano tylko istotny wzrost poziomu beta-2-mikroglobuliny w surowicy krwi szczurów. Uzyskane zmiany w parametrach biochemicznych sugerują, że ostre zatrucie szczurów chlorkiem cyny może uszkadzać funkcje nerek.
Bibliografia
1. Blunden S., Wallace T.: Tin in canned food: review and understanding of occurrence and effect. Food Chem. Toxicol., 41,1651, 2003.
2. Boogaard P., Boisset M., Blunden S. et al.: Comparative assessment gastrointenstinal irritant potency in man of tin (II) chloride and tin migrated from packaging. Food Chem. Toxicol., 41,1663, 2003.
3. Chmielnicka J., Zaręba G., Nasiadek M.: Combined effect of Tin and lead on heme biosynthesis in rats. Ecotoxicol. Environ. Saf., 29, 165,1994.
4. Cylwik B., Szmitkowski M.: The diagnostic usefulness of β2-microglobulin In clinical practice [in Polish]. Pol. Merk. Lek., 2, 224, 1997.
5. Donadio C., Lucchesi A., Ardini M. et al.: Beta-2-microglobulin and retinol-binding protein as indicators of glomerular filtration rate:comparison with plasma creatinine. J. Pharm. Biomed. Anal., 24, 835, 2001.
6. El-Demerdash F.M., Yousef M.I., Zoheir M.A.: Stannous chloride induces alterations in enzyme activities, lipid peroxidation and histopathology in male rabbit: Antioxidant role of vitamin C. Food Chem. Toxicol., 2, 25, 2005.
7. Guedes A.P., Cardoso V.N., De Mattos J.C.P. et al.: Cytotoxic and genotoxic effects induced by stannous chloride associated to nuclear medicine kits. Nucl. Med. Biol., 3, 915, 2006.
8. Olędzka R.: Effect of metals and other xenobiotics of the bioavailability of microelements [in Polish]. Bromat. Chem. Toksykol., 32, 207, 1999.
9. Silva C.R., Oliveira M.B.N., Melo S.F. et al.: Biological effects of stannous chloride, a substance that can produce stimulation or depression of the central nervous system. Brain Res. Bull., 59, 213, 2002.
10. Wiela-Hojeńska A., Hurkacz M.: Role of beta-2-microglobulin in diagnostics and therapy [in Polish]. Post. Hig. Med. Dośw., 52, 507, 1998.
11. Witkowska J., Czerwińska D., Kiepurski A. et al.: Harmful elements versus iron, zinc and copper-interactions In animal and human organisms.Part I. mercury, tin, nickel, selenium, fluoride, aluminium. Roczn. PZH, 42, 15, 1991, [in Polish].
12. Yamaguchi M., Saito R., Okada S.: Dose effect of inorganic tin on biochemical indices in rats. Toxicology, 16, 267, 1980.
13. Zieliński W., Brzeziński J.: Toxic effects of Tin. Part I. Inorganic tin compounds [in Polish]. Roczn. PZH, 34, 95, 1983.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
