Innowacje i wyzwania w edukacji pielęgniarskiej dla praktyki klinicznej – synonim dobrej praktyki

Autor

  • Divna Kekus High Health School of Professional Studies in Belgrade Autor
  • Milijana Matijevic Clinic of Neurology, Clinical Center of Serbia, Beograd Autor
  • Zvonko Dimoski High Health School of Professional Studies in Belgrade Autor
  • Dragana Terzic Markovic High Health School of Professional Studies in Belgrade Autor
  • Ivana Nesic Clinic of Neurology, Clinical Center of Serbia, Beograd Autor
  • Majda Pajnkihar Institute of Nursing , University of Maribor, Slovenia Autor

Słowa kluczowe:

pielęgniarstwo, praktyka kliniczna, opieka zdrowotna, pacjenci

Abstrakt

INNOWACJE I WYZWANIA W EDUKACJI PIELĘGNIARSKIEJ DLA PRAKTYKI KLINICZNEJ – SYNONIM DOBREJ PRAKTYKI

Wstęp. Pielęgniarstwo w Serbii dąży do dostosowania się do wymogów europejskich, ale jest również obarczone wieloma problemami związanymi z przemianami. Bierze odpowiedzialność za określenie własnych potrzeb zawodowych poprzez wyzwania i możliwości w celu dalszego rozwoju, zwłaszcza w pielęgniarskiej praktyce klinicznej. Wzmocnienie profesji i potencjału badawczego, jak również satysfakcji pacjenta ze świadczonych usług, to synonimy dobrej praktyki, do której zmierzamy.

Cel. Celem niniejszej pracy jest określenie poziomu wykształcenia pielęgniarek w systemie opieki zdrowotnej, co powinno się przyczynić do regulacji kompetencji pielęgniarek, poprawy jakości opieki pielęgniarskiej oraz satysfakcji pacjentów ze świadczonych usług.

Materiał i metoda. Przeprowadzono badania ilościowe z zastosowaniem kwestionariusza dla pacjentów: HCAHPS (Ocena Świadczeniodawców i Systemu Opieki Zdrowotnej) oraz pielęgniarek: Kwestionariusz Koordynacji Opieki (Weinberg, Cooney-Miner, Perloff, 2006). Do analizy danych wykorzystano statystyki opisowe. Użyto programu SPSS 16.0.

Wyniki. Przedstawione dane mają charakter wyników wstępnych. Badaniami objęto 212 pielęgniarek i 205 pacjentów z czterech klinik w Belgradzie - chirurgicznej i chorób wewnętrznych oraz szpitala ogólnego w Smederevo. Większość badanych pielęgniarek to kobiety (95%), odpowiedzialne za opiekę pielęgniarską (76,9%). W większości są to absolwenci średnich szkół medycznych (70,2%), absolwenci wyższych szkół zawodowych (26,4%) oraz absolwenci studiów (2,5%). Ich średni staż pracy wynosi 14 lat. Jednocześnie pracuje i uczy się 29,8% ankietowanych. W proces podejmowania decyzji w pracy zaangażowanych jest 32,2% badanych. Wystarczająco dużo czasu dla pacjentów oraz ich potrzeb deklaruje tylko 28,1% pielęgniarek. Prawie połowa badanych uważa, że dobrze realizuje swoją pracę (50,4%) i postrzega siebie jako profesjonalistów (63,6%). Stale dokształca się 65,3% pielęgniarek. Zawodowe relacje pielęgniarek i lekarzy zostały ocenione jako dobre (65,3%). Natomiast opiekę nad pacjentem oceniono jako bardzo dobrą (43,6%). Satysfakcję z pracy deklaruje 56,2% badanych. Istnieje statystyczna zależność między satysfakcją z pracy i wykształceniem pielęgniarek (p=0,014). Pacjenci ocenili gościnność i szacunek ze strony pielęgniarek (89,2%) oraz lekarzy (83,2%). 73,6% pacjentów zawsze otrzymuje zrozumiałe informacje dotyczące efektów leczenia i zdecydowanie poleca szpital (67%), w którym się leczy.

Wnioski. Obszar organizacji pracy, umiejętności, doświadczenia i pozycji pielęgniarek w zespole, jak również w procesie podejmowania decyzji, nie może zostać oceniony bez realizacji badań naukowych. Niniejsze badania pokazały satysfakcjonujące wyniki w aspekcie samoświadomości pielęgniarek i osobistej odpowiedzialności za ich status i rozwój zawodowy, co przyczynia się do satysfakcji pacjentów z usług medycznych, a tym samym do rozwoju dobrej praktyki medycznej.

Bibliografia

1. Kekus D. Elements of a strategic approach in the development of a career and teaching practical work and research in nursing. 5th international scientific conference “ Developing a focus for nursing through better Understanding and implementation of safety, productivity and quality improvement”. Proceedings. Belgrade, 2011. Avaliable from: http://www.lincoln.ac.uk/ccawi/publications/ZbornikPredavanja%20za%20Milijanu%20M.pdf

2. Filipović V, Kekus D.: Menadžment funkcije u sestrinstvu, Materijal - Seminar kontinuirane edukacije, KC Srbije. Beograd, 2010.

3. Zakon o visokom obrazovanju Republike Srbije. Službeni Glasnik Republike Srbije 12/76/2005/01.

4. Ministry Of Education And Sport Republic of Serbia. Bologna Process Serbian National Report: 2005-2007. Available from: http://www.eees.es/pdf/paises/SERBIA/National_Report_Serbia2007.pdf

5. Commission for Accreditation and Quality Assurance Republicof Serbia. Available from: www.kapk.org.

6. Fleming V, Holmes A. Basic nursing and midwifery education programmes in Europe. A report to the World Health Organization Regional Office for Europe. 2005. Available from: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0013/102235/E86582.pdf

7. Matijevic M. Obrazovanje, praksa i istraživanje-put ka promenama, IV kongres “Sestrinstvo”, Beograd, 2010.

Opublikowane

2012-09-01