Monitorowanie podstawowych parametrów życiowych przy użyciu Early Warnig Score jako element zapewnienia bezpieczeństwa pacjentowi w trakcie hospitalizacji - przegląd literatury
Słowa kluczowe:
bezpieczeństwo pacjenta, systemy wczesnego ostrzegania, Early Warning ScoreAbstrakt
MONITOROWANIE PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW ŻYCIOWYCH PRZY UŻYCIU EARLY WARNIG SCORE JAKO ELEMENT ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA PACJENTOWI W TRAKCIE HOSPITALIZACJI - PRZEGLĄD LITERATURY
Wprowadzenie. Istotny postęp w naukach medycznych, jaki dokonał się na przestrzeni lat nie wpłynął na poprawę przeżywalności pacjentów w wewnątrzszpitalnym zatrzymaniu krążenia. Z dotychczasowych badań wynika, że u wielu chorych wewnątrzszpitalne nagłe zatrzymanie krążenia poprzedzone jest zmianami w wartościach podstawowych parametrów życiowych na kilka godzin przed zatrzymaniem krążenia. W tym celu opracowano wiele skal wczesnego wykrywania stanów związanych z niewydolnością krążenia, oddychania czy funkcjonowaniem OUN.
Cel pracy. Celem pracy jest ocena potrzeby wprowadzenia w polskich szpitalach Early Warning Score wśród pacjentów hospitalizowanych poza ośrodkami intensywnej terapii lub nadzoru poprzez przegląd najnowszej literatury.
Materiały i metody. Przegląd publikacji z ostatnich 5 lat, w języku angielskim, wyszukanych przy użyciu elektronicznej bazy danych PubMed, dotyczących systemu Early Warning Score wśród dorosłych pacjentów hospitalizowanych poza ośrodkami intensywnej terapii lub nadzoru.
Wyniki badań. 50 oryginalnych publikacji zostało uwzględnionych w przeglądzie. Wykazano, że systemy EWS ułatwiają rozpoznanie pogarszającego się stanu pacjenta. Istnieją badania, które dowodzą, że śmiertelność pacjentów hospitalizowanych na oddziałach, w których nie prowadzi się stałej kontroli podstawowych parametrów życiowych jest większa niż w oddziałach sprawujących ciągły monitoring. Wiele badań wskazuje na konieczność monitorowania podstawowych parametrów życiowych, szczególnie u pacjentów podwyższonego ryzyka. Jednak takie systemy maja też swoje ograniczenia. Istnieją badania, które dowodzą, że brak prawidłowego przeszkolenia personelu pielęgniarskiego ogranicza skuteczność działania systemu. Wskazano najczęściej analizowane kryteria oceny pacjenta w stanie zagrożenia życia takie jak: liczba oddechów <5 lub >36, tętno <40 lub > 140 ud/min, ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg, obniżenie się o 2 pkt. lub więcej punktacji GCS, powtarzające się lub przedłużające napady drgawek, a także każdy pacjent, którego stan zdrowia zaczyna nas niepokoić, ale nie spełnia wymienionych kryteriów.
Wnioski. Lepsze monitorowanie oznacza lepsza opiekę. Jednak istnieje potrzeba dalszego prowadzenia badań na temat systemów EWS, w celu lepszego zdefiniowania i zrozumienia zagadnienia. Niezwykle ważna jest edukacja personelu pielęgniarskiego sprawującego bezpośrednią opiekę nad pacjentem.
Bibliografia
1. Recognizing and responding appropriately to early signs of deterioration in hospitalized patients, National Patient Safety, Nov 2007.
2. Smith GB, Prytherch DR, Schmidt P et al. Hospital-wide physiological surveillance—A new approach to the early identification and management of the sick patient Resuscitation. 2006;71:19—28.
3. Sandroni C, Ferro G, Santangelo S et al. In-hospital cardiac arrest: survival depends mainly on the effectiveness of the emergency response. Resuscitation. 2004;62:291–297.
4. Wytyczne resuscytacji 2010 Polskiej Rady Resuscytacji. Kraków; 2010:280-285.
5. Chamberlain DA, Hazinski MF. Education in Resuscitation. Resuscitation. 2003;59:11-/43.
6. Thompson C, Bucknall T, Estabrookes CA et al. Nurses’ critical event risk assessments: a judgement analysis. Journal of Clinical Nursing. 2007;18:601–612.
7. Fullerton JN, Price ChL, Silvey NE et al. Is the Modified Early Warning Score (MEWS) superior to clinician judgment in detecting critical illness in the pre-hospital environment. Resuscitation. 2012;83:557– 562.
8. Windle J, Williams J. Early warning scores: are they needed in emergency care? Emergency Nurse. 2009;May,17:22-26.
9. Patel MS, Jones MA, Jiggins M et al. Does the use of a ‘‘track and trigger’’ warning system reduce mortality in trauma patients? Injury, Int. J. Care Injured. 2011;42:1455–1459.
10. Rattray JE, Lauder W, Ludwick R et al. Indicators of acute deterioration in adult patients nursed in acute wards: a factorial survey. Journal of Clinical Nursing. 20:723–732.
11. http://www.alert-course.com/course-information/, 20.05.2012.
12. Christensen D, Jensen NM, Maaløe R et al. Nurse-administered early warning score system can be used for emergency department triage. Dan Med Bul 2011;58/6.
13. Moon A, Cosgrove JF, Lea D et al. An eight year audit before and after the introduction of modified early warning score (MEWS) charts, of patients admitted to a tertiary referral intensive care unit after CPR. Resuscitation 2011;82: 150–154.
14. Andrews T, Waterman H. Packaging: a grounded theory of how to report physiological deterioration effectively. Issues and innovations in nursing practice. 2005;473- 483.
15. Ludikhuize J, Smorenburg SM, de Rooij SE et al. Identification of deteriorating patients on general wards; measurement of vital parameters and potential effectiveness of the Modified Early Warning Score. Journal of Critical Care. 2012.
16. Ludikhuize J, de Jonge E, Goossens A. Measuring adherence among nurses one year after training in applying the Modified Early Warning Score and Situation-Background-Assessment-Recommendation instruments. Resuscitation 2011;82:1428– 1433.
17. McGaughey J, Alderdice F, Fowler R et al. Outreach and Early Warning Systems (EWS) for the prevention of Intensive Care admission and death of critically ill adult patients on general hospital wards, Cochrane Effective Practice and Organisation of Care Group. opublikowano 21.01.2009, 20.05.2012.
18. The „How to guide” Reducing harm for deterioration, Version 1.1 – 12/09/08, www. patientsafetyfirs.nhs.uk, 20.05.2012.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2012 Maria Gorzkowska (Autor)
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
