Physical activity and fitness of physiotherapists
Keywords:
physical fitness, motor activity, physical therapyAbstract
Introduction. Physical activity should accompany man throughout the entire life in order stimulate correctly the development of the whole organism. The progress in medicine development isn’t a sufficient alternative in the fight against civilization diseases. Only the systematic physical activity lets people minimize their risks.
Aim. Determining the significance of physical fitness in the work of physiotherapists and confronting their fitness with the declared level of physical activity.
Material and methods. The research covered a group of 123 physiotherapists who were divided into five age-groups (up to 25 years, 26-30 years, 31-40 years, 41-50 years, over 50 years). The author’s questionnaire about the physical fitness and an IPAQ short version questionnaire were used in the work.
Results. About 97% of respondents claim that the physical fitness is an important or very important element of the physiotherapists’ work. Majority of the studied group (93.5%) subjectively judged their health as good or very good. These results are strongly correlating with the subjective evaluation of the own physical fitness. Over half of respondents (52.0%) determined their physical fitness as good, and one-quarter (26.8%) claimed that their efficiency was on the average level. With age physical activity increased in the examined groups. The observed activity level among the oldest physiotherapists was the highest of all analysed. As the only one, this group reached the high level of physical activity according to IPAQ standards.
Conclusions. Physical activity of physiotherapists was on the acceptable level, however for their patients they are a natural model of a healthy lifestyle, so the demands in relation to towards them should be higher. The key elements of the physical fitness in the work of the physiotherapist are: motor coordination, strength and endurance. While planning their own activity physiotherapists must include training in these areas. Universities should put stronger emphasis on shaping pro-healthy habits of their students.
References
1. Jakubek A, Susik P. Znaczenie aktywności fizycznej w utrzymaniu należnej masy ciała i wysokiej jakości życia. Lider. 2006;10:36.
2. Dencikowska B, Dencikowska A, Dencikowski D. Samoocena aktywności fizycznej a cechy somatyczne. Lider. 2009;1:10-1.
3. Bronikowski M. Związek pomiędzy sprawnością fizyczną, częstotliwością podejmowania aktywności fizycznej a wskaźnikiem nadwagi. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne. 2004;12:10-4.
4. Drabik J, Drabik P, Resiak M. Aktywność fizyczna populacji gdańskiej w wybranych grupach wiekowych. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne. 2001;(4):11-4.
5. Motylewski S, Lisowski J, Gątkiewicz M, Poziomska-Piątkiewicz E. Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Zdr Publ. 2006;116(2):263-6.
6. Wittink H, Engelbert R, Takken T. The dangers of inactivity; exercise and inactivity physiology for the manual therapist. Manual Therapy. 2011;16(3):209-16.
7. Biernat E, Stupnicki R, Gajewski A, Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ) - wersja polska. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne. 2007;(6-7):4-9.
8. Boguszewski D, Adamczyk J, Ochal A. Styl życia studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medyczycznego. Postępy Rehabilitacji. 2009;XXIII (2):57-8.
9. Adamczyk J, Boguszewski D, Ochal A. Sprawność fizyczna studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Postępy Rehabilitacji. 2009;XXIII(2):57.
10. Lisicki T, Drygas A. Sprawność fizyczna studentów I roku uczelni medycznych – kryterium oceny ich zdrowia. Przegląd Naukowy Kultury Fizycznej Uniwersytetu Rzeszowskiego. 2006;3:311- 7.
11. Mynarski W, Rozpara K, Garbaciał W. Aerobic Capacity of Student with Different Levels of Physical Activity as Assessed by IPAQ. Journal of Human Kinetics. 2009;21:89-96.
12. Drygas A, Michalski W, Talar J. Rozwój i sprawność fizyczna kandydatów na Oddział Fizjoterapii Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Bydgoszczy w latach 1998 i 1999. Scripta periodica. 2000; III(2):61-4.
13. Adamczyk J, Boguszewski D, Ochal A. Signifiance of physical fitness In the work of a physiotherapist vs. Its level in students of physiotherapy major at the Warsaw Medical University. Human and Health. 2010;IV(1):102-7.
14. Boguszewski D, Adamczyk J, Ochal A. Physical activity and heating habits of Young physiotherapists. Human and Health. 2010;IV(1):90-5.
15. Mulligan H, Fjellman-Wiklund A, Hale L, Thomas D, Häger-Ross C. Promoting physical activity for people with neurological disability: Perspectives and experiences of physiotherapists. Physiotherapy Theory & Practise. 2011;27(6):399-410.
16. Baj-Korpak J, Soroka A. Poziom aktywności fizycznej studentów Państwowej Szkoły Wyższej i Zamiejscowego Wydziału Wychowania Fizycznego w Białej Podlaskiej. Kultura Fizyczna. 2010;5-8:16-22.
17. Helders P. Physical Fitness and Physiotherapist. Advances In Physiotherapy. 2004;6:145-6.
18. Szczepańska J, Klin Z, Jaroszewska A, Ciesielski R. Zaburzenia nastroju w populacji studentów Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu. Część 1. Fizjoterapia. 2008;16(3):69-78.
19. O’Donoghue G, Doody C, Cusack T. Physical activity and exercise promotion and prescription in undergraduate physiotherapy education: content analysis of Irish curricula. Physiotherapy. 2011;97(2):145.
20. Nowak PF. Poziom wiedzy uczniów szkół ponad-gimnazjalnych o aktywności fizycznej ukierunkowanej na zdrowie. Zdr Publ. 2010;120(4):365-9.
21. Knapik A, Plinta R, Saulicz E, Kuszewski M. Znaczenie aktywności ruchowej w profilaktyce zdrowotnej. Zdr Publ. 2004;114(3):331–7.
