Wpływ katastrofy pod Smoleńskiem na atrybucję cech osobowościugrupowaniom politycznym
Słowa kluczowe:
cechy osobowości, partie polityczne, katastrofa pod Smoleńskiem, postawaAbstrakt
Celem zrealizowanych badań było sprawdzenie, czy i w jaki sposób tragiczna śmierć polskiej elity politycznej pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku wpłynęła na percepcję polityków i partii politycznych w Polsce. Porównano wyniki badań cech osobowości przypisywanych ugrupowaniom politycznym dwa tygodnie przed i dwa tygodnie po katastrofie prezydenckiego samolotu. W obu etapach badań 140 studentów opisywało sześć polskich partii politycznych za pomocą listy deskryptorów osobowości. Wyniki badań wykazały, że doświadczenie tragicznych wydarzeń, okres żałoby, mobilizacja społeczna i spojrzenie na polityków z bardziej ludzkiej strony zmieniło postrzeganie partii na polskiej scenie politycznej. Najbardziej rozległe zmiany obserwujemy w przypadku wzrostu postrzeganej otwartości na współpracę ugrupowań politycznych oraz przypisywanie im mniejszej liczby cech aspołecznych. Zmiana ta dotyczyła najbardziej liczących się partii politycznych niezależnie od tego, jak duże straty poniosły te partie bezpośrednio wskutek śmierci ich członków.
Bibliografia
1. Caprara, G.V., Zimbardo, P.G. Personalizing politics: a congruency model of political preference. American Psychologist, 2004; 59(7): 581-594.
2. Wattenberg, M.P. The rise of candidate-centered politics: presidential elections of the 1980’s. Cambridge, MA; Harvard University Press: 1991.
3. Holewa, A., Gorbaniuk, O. Taksonomia wolnych skojarzeń z partiami politycznymi w czasie wyborów parlamentarnych w 2007 roku: badania studentów lubelskich uczelni. In: Oleszkowicz A., Zdybek P. (ed.), Psychologia ilości, psychologia jakości. Uzupełniające się spojrzenia. Wrocław; Atut: 2009, pp.71-85.
4. Aalberg, T., Jenssen, A.T. Gender Stereotyping of Political Candidates: An Experimental Study of Political Communication. Nordicom Review, 2007; 28(1): 17-32.
5. Hamill, R., Lodge, M., Blake, F. The Breadth, Depth, and Utility of Class, Partisan, and Ideological Schemata. Ameri-can Journal of Political Science, 1985; 29(4): 850-870.
6. Conover, P.J., Feldman, S. Candidate Perception in an Ambiguous World: Campaigns, Cues, and Inference Processes. American Journal of Political Science, 1989; 33(4): 912-940.
7. Hayes, D. Candidate Qualities through a Partisan Lens: A Theory of Trait Ownership. American Journal of Political Science, 2005; 49(4): 908-923.
8. Rahn, W.M. The Role of Partisan Stereotypes in Information Processing about Political Candidates. American Journal of Political Science, 1993; 37(2): 472-496.
9. Borkenau, P., Liebler, A. Convergence of stranger rating of personality and intelligence with self-ratings, partner ratings, and measured intelligence. Journal of personality and social psychology. 1993; 65(3): 546-553.
10. Kenny, D., Albright, L., Malloy, T., Kashy, D., Consensus in interpersonal perception: acquaintance and Big Five. Psychological Bulletin, 1994; 116(2): 245-258.
11. Costantini, E., Craik, K.H. Personality and politicians: California party leaders, 1960–1976. Journal of Personality and Social Psychology, 1980; 38(4): 641-661.
12. Caprara, G.V., Barbaranelli, C., Consiglio, C., Picconi, L., Zimbardo, P.G. (2003). Personalities of Politicians and Voters: Unique and Synergistic Relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 2003; 84(4): 849-856.
13. Smith, I.G. Conceptualizing and testing brand personality in British politics. Journal of Political Marketing, 2009; 8(3): 209-232.
14. Schneider, H. Branding in politics-manifestations, relevance and identity-oriented management. Journal of Political Marketing, 2004; 3(4): 41-67.
15. Gorbaniuk, O., Holewa, A., Krzyszycha, G. Struktura cech osobowości przypisywanych partiom politycznym 2010; (in print).
16. Angleitner, A., Ostendorf, F., John, O.P. Towards a taxonomy of personality descriptors in German: a psycho-lexical study. E. J. Personality, 1990; 22(4): 89-118.
