Wyobrażenia przyszłych psychologów o zapotrzebowaniu na pomoc psychologiczną w społeczeństwie oraz odnośnie ich własnej realizacji zawodowej

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie badań dotyczących postrzegania przez studentów psychologii zapotrzebowania współczesnego społeczeństwa na usługi psychologiczne oraz opinię przyszłych psychologów odnośnie możliwości samorealizacji zawodowej. Badania wskazują, że studenci postrzegają swoją przyszłość zawodową jako działania nakierowane na szersze społeczeństwo. Jednak postrzeganie siebie w zawodzie psychologa jest uzależnione od osobistych doświadczeń respondentów, co jednoznacznie ukierunkowuje motywację jako: działania dla społeczeństwa, działania samopomocowe lub wyłącznie jako aspiracje do posiadania prestiżowego zawodu. Stwierdzono, że uznanie pracy psychologa w kategoriach „powołania” powoduje wzrost częstszego traktowania jej, jako charytatywnej działalności psychologa w niesieniu pomocy ludności, szczególnie w sytuacji ekstremalnej, którą między innymi jest obecnie strefa walk na Ukrainie. Wyniki badań jednocześnie wykazały, że potrzeba uzyskania zawodu psychologa wynika także z własnego doświadczenia sytuacji trudnych przez osoby badane w sferze osobistej lub rodzinnej, co motywuje studentów do poznawania metod psychologicznej samopomocy. Jednocześnie profesjonalne przygotowanie psychologów wymaga od studentów świadomości własnych problemów natury psychicznej oraz umiejętności analizy i rozróżniania trudności życia osobistego a doświadczeń w pracy zawodowej jako psychologa.