Psilocin poisoning and its derivatives
Słowa kluczowe:
psylocyna, 4-AcO-DMT, grzyby halucynogenneAbstrakt
Halucynogenne działanie grzybów zawierających psylocynę i psylocybinę jest znane od wieków. Należą one do rodzajów: Conocybe, Psylocibe, Gymnophilus oraz Panaeolus. Nazwa psylocyny wywodzi się z języka greckiego i w wolnym tłumaczeniu znaczy tyle co „naga(psilo) głowa (cybe)”. W wielu kulturach grzyby te zażywane były w trakcie obrzędów rytualnych i mistycznych. Psylocyna używana jest głównie w celu wystąpienia tzw. tripów, czyli przyjemnych doznań halucynogennych, głównie pod postacią omamów wzrokowych. Może jednak powodować objawy niepożądane pod postacią: tachykardii, hipotonii, uszkodzeń narządowych, a nawet wystąpienie niechcianych „złych tripów” tzw. „bad trips”. W Polsce pomimo zakazu ich hodowli i stosowania wciąż są popularną używką głównie wśród osób młodych. Ostatnio coraz popularniejsze i bardziej dostępne na nielegalnym rynku są ich syntetyczne pochodne. Do nich zaliczana jest m.in. 4-Acetoksy-N,N-dimetylotryptamina, znana pod nazwą 4-AcO-DMT. W pracy przedstawiono główne objawy używania oraz zatrucia psylocyną i jej pochodnymi, a także zasady postępowania w ostrych zatruciach. Ponadto opisano przypadek 16-letniego pacjenta hospitalizowanego w Regionalnym Ośrodku Toksykologii Klinicznej w Lublinie z powodu zatrucia substancją psychostymulującą 4-AcO-DMT.
Bibliografia
1. Burda P., Ciszowski K. Grzyby trujące. W: Pach J. Zarys toksykologii klinicznej. Kraków 2009. s. 564-9.
2. Janoszka J., Rymkiewicz A., Dobosz T. Halucynogenne grzyby – łasiczki (Psylocibe).Część I. Charakterystyka, skutki zażycia, rozpoznawanie. Arch. Med. Sąd. Krym. 2005; LV: 215-9
3. Carod-Artal FJ. Hallucinogenic drugs in pre-Columbian Mesoamerican cultures. Neurologia. 2011 Sep 3. [Epub ahead of print]
4. Samorini G. The oldest representations of hallucinogenic mushrooms in the world (Sahara Desert, 9000-7000 B.P.). Integration 2/3: 69-78
5. Hofmann A. Teonanácatl and Ololiuqui, two ancient magic drugs of Mexico. UNODC, 1971; Issue 1: 3-14
6. Wojciechowska M. Kambodża. Kobieta na krańcu świata. G+J RBA Wydawnictwo. 2011: 8-40
7. Panasiuk L. Narkotyki i środki halucynogenne. W: Panasiuk L., Król M., Szponar E., Szponar J. Ostre zatrucia. PZWL 2010. s. 144-6.
8. Spoerke DG., Hall AH. Plants and mushrooms of abuse. Emerg Med Clin North Am. 1990; 8(3):579-93.
9. Majewska M., Szponar J., Pyra E., Kostek H., Kujawa A. Zespół serotoninergiczny w przebiegu zatrucia lekami – opis przypadku. Przegląd lekarski, 2011/68/8: 523-526
10. Shen HW., Jiang XL., Winter JC., Yu AM. Psychedelic 5-methoxy-N,N-dimethyltryptamine: metabolism, pharmacokinetics, drug interactions, and pharmacological actions. Curr. Drug Metab, 2010; 11(8): 659-66.
11. Nichols DE. Hallucinogens. Pharmacol Ther. 2004; 101(2): 131-81
12. Gouzoulis-Mayfrank E., Hermle L., Thelen B., Sass H. History, rationale and potential of human experimental hallucinogen drug research in psychiatry. Pharmacopsychiat. 1998; 31: 63-68
13. Benjamin C. Persistent psychiatric symptoms after eating psilocybin mushrooms. British Medical Journal; May: 1319-20.
14. Vollenweider FX., Vontobel P., Hell D., Leenders KL. 5-HT modulation of dopamine release in basal ganglia in psilocybin-induced psychosis in man-a PET study with [11C] raclopride. Neuropsychopharmacology, 1999; 20(5): 424-33
15. Bouso JC., González D., Fondevila S., et all. Personality, psychopathology, life attitudes and neuropsychological performance among ritual users of ayahuasca: a longitudinal study. PLoS One. 2012; 7(8): e42421.
