Przypadek hipersomnii nieorganicznej leczonej światłem w przebiegu zaburzenia schizoafektywnego
DOI:
https://doi.org/10.1515/cpp-2016-0002Słowa kluczowe:
nieorganiczna hipersomnia, zaburzenie schizoafektywne, leczenieAbstrakt
Nieorganiczna hipersomnia wg ICD10, to zaburzenie w którym występuje nadmierna senność w ciągu dnia i ataki snu, nie będące skutkiem zbyt krótkiego snu nocnego lub wydłużone przechodzenie do stanu czuwania po obudzeniu. Zaburzenie to często współwy-stępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi. Hipersomnia rzadko występuje w przebiegu zaburzenia schizoafektywnego. Przedstawio-no przypadek 41 letniej pacjentki z diagnozą zaburzenia schizoafektywnego i hipersomnii. Stan zdrowia somatycznego pacjentki nie wykazywał odchyleń od normy. Przebieg hipersomnii był wyjątkowo ciężki. Pacjentka poza trzema godzinami wybudzenia, które codziennie inicjowała rodzina, spała przez pozostałą część doby i trwało to około roku przed rozpoczęciem leczenia. Zastosowano leczenie światłem, które okazało się skuteczne i spowodowało ustąpienie objawów hipersomnii. Pacjentka jest stale leczona farmakologicznie, podobnie jak przed wystąpieniem hipersomnii, w związku z zaburzeniem schizoafektywnym. Mimo sześcioletniego już okresu obserwa-cji objawy hipersomnii nie pojawiły się ponownie.
Bibliografia
1. The ICD-10 Classification of Mental and Behavioural Disorders. Clinical descriptions and diagnostic guidelines [online]. World Health Organization. [access: 4 March 2013]. Access in World Wide Web: <http://www.who.int/classifications/icd/en/bluebook.pdf>;.
2. Partinen M., Hublin C. Epidemiology of sleep disorders. W: Kryger M.H., Roth T., Dement W.C. red. Principles and Practice of Sleep Medi-cine. Wyd. 4. Elsevier/Saunders, Philadelphia 2005; 626–647.
3. 3.Szelenberger W., Skalski M. Epidemiologia zaburzeń snu w Polsce. Doniesienie wstępne. W: Nowicki Z., Szelenberger W. (red.). Zaburzenia snu. Diagnostyka i leczenie, wybrane zagad-nienia. Biblioteka Psychiatrii Polskiej. Biblioteka Psychiatrii Polskiej Kraków 1999; 57–63.
4. Walacik E., Fornal M., Szelenberger W. Cechy osobowości pacjentów z hipersomnią nieorganiczną. Sen 2007; 7 : 1-7.
5. Wichniak A., Waliniowska E., Wierzbicka A., Czasak K., Musińska I., Szatkowska E., Jernajczyk W., Jarema M. Jakość snu i senność w ciągu dnia w zaburzeniach psychotycznych z kręgu schizofrenii w trakcie leczenia lekami przeciwpsychotycznymi. Psychiatria Polska 2009; 43(2) : 193-202.
6. Saletu B., Anderer P., Saletu-Zyhlarz G.M. Nonorganic hypersomnia: epidemiology, diagnosis, and therapy. Wiener Medizinische Wochenschrift 2001; 113 : 266-77.
7. Johns M.W. A new method for measuring daytime sleepiness: the Epworth sleepiness scale. Sleep, 1991;14(6) : 540-545.
8. Ekiert, H., and W. Jernajczyk. "Normy wzorca eeg snu dla zdrowej populacji polskiej w wieku 20-59 lat. Psychiatria Polska 1992; 26: 501-501.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
