Interpretacja białego tła w teście plam atramentowych Hermanna Rorschacha
DOI:
https://doi.org/10.2478/cpp-2020-0021Słowa kluczowe:
wypowiedzi S (space reactions), znaczenie psychologiczne, znaczenie kulturowe, wysoka liczba wypowiedzi S, niska liczba wypowiedzi SAbstrakt
Wstęp: Interpretowanie białego tła w teście Rorschacha nie jest jednoznacznie zdefiniowane. Celem moich badań była więc analiza znaczeń psychologicznych, jakie można łączyć z uwzględnianiem białego tła (wypowiedziami S) w teście Rorschacha. Badaniami objęłam osoby zdrowe, aby ustalić podstawowe znaczenia, które mogłyby stanowić pewne odniesienie dla interpretowania wypowiedzi ludzi chorych.
Materiał i metoda: Badanie 158 zdrowych osób testem Rorschacha przeprowadzałam osobiście. Procedura badania oraz sposób sygnowania i interpretowania wypowiedzi odpowiadał systemowi Johna Exnera (The Comprehensive System). Badaną grupę podzieliłam na trzy grupy: I (bez wypowiedzi S), II (jedna lub dwie wypowiedzi S) oraz III (trzy i więcej wypowiedzi S). Następnie wydzieliłam podgrupę V (cztery lub więcej wypowiedzi S. Zanalizowałam różnice pomiędzy grupami pod względem innych zmiennych uzyskanych w badaniu testem. Zmienne te były związane z wykorzystywaniem złożoności prezentowanych bodźców i organizacją pola bodźcowego a także ze sferą emocjonalną, przystosowaniem społecznym i sposobami radzenia sobie ze stresem.
Rezultaty: Grupa III różniła się istotnie od grupy II i I w dziewięciu zmiennych a różnice w kolejnych czterech zmiennych zbliżały się do istotności. Różnice między podgrupą V a resztą badanych były wyraźniejsze i obejmowały czternaście zmiennych.
Dyskusja: Badani o większej liczbie wypowiedzi S lepiej wykorzystywali złożoność bodźców i lepiej organizowali pole bodźcowe. Zaznaczyła się też pewna specyfika ich sfery emocjonalnej: osoby te silniej odczuwały stres sytuacyjny, zabarwiały swe wypowiedzi agresją i częściej doznawały uczuć osamotnienia i alienacji a intelektualizacja okazała się typowym dla nich mechanizmem obronnym.
Wnioski: Na podstawie uzyskanego materiału można przyjąć, że wypowiedzi S wiążą się z twórczym potencjałem badanych osób. Zebrany materiał, jako pochodzący od osób zdrowych, może ułatwić interpretację wypowiedzi osób chorych, zwłaszcza, że badania takie nie były przeprowadzane w odniesieniu do polskiej populacji.
Bibliografia
1. Exner JE. The Rorschach. A comprehensive system. Haboken, NJ: John Wiley & Sons; 2003.
2. Piotrowski Z. Perceptanalysis. New York, Philadelphia: Exlibris; 1979.
3. Grzywak-Kaczyńska M. Metoda Rorschacha. Warsaw: PZWL; 1967.
4. Smith BL. Object relations theory and the integration of empirical and psychoanalytic approaches to Rorschach interpretation. Rorschachiana. 1994; 19: 61-77.
5. Fonda ChP. The white-space response. In: Rickers-Ovsiankina MA, editor, Rorschach Psychology. Huntington, NY: Robert E. Krieger Publishing Company; 1977. p. 113-156.
6. Rosso AM., Chiorri C, Denevi S. Rorschach space responses and anger. Psychological Reports: Measures & Statistics. 2015; 1: 117–132.
7. Mihura JL, Meyer GJ, Dumitrascu N. The validity of individual Rorschach variables: systematic reviews and meta-analyses of the Comprehensive System. Psychological Bulletin. 2013; 139: 548–605.
8. Last U. Defying the odds and Rorschach space responses: an empirical contribution. Rorschachiana. 2002; 25: 155–162.
9. Czeredecka A. The Rorschach test according to the Exner system as a diagnostic tool in psychological expert opinions. Problems of Forensic Sciences. 2013, 93: 351–370.
10. Carlison RW, Drehmer DE. Rorschach space response and aggression. Perceptual and Motor Skills. 1984, 58: 987–988
11. Schaie KW, Heiss R. Color and personality: a manual for the color pyramid test. Bern, Stuttgart; Hans Huber Publisher: 1964.
12. Dobrzyńska T. Mówiąc przenośnie… Studia o metaforze. Warsaw: Instytut Badań Literackich; 1994.
13. Kalnická Z. Woda. In: Wilkoszewska K, editor. Estetyka czterech żywiołów: ziemia, woda, ogień, powietrze. Kraków: Universitas; 2002. p. 73–130.
14. Bakke M. Przeciw pustce − sztuka pamiętająca materialność powietrza. In: Wilkoszewska K, editor. Czas przestrzeni. Kraków: Universitas; 2002. p. 293–300.
15. Michalski K. Gadamer. In: Gadamer HG. Rozum, słowo, dzieje. Trans. by Małgorzata Łukasiewicz, Krzysztof Michalski. Warsaw: PIW; 2000. p.5-19.
16. Żyłko B. Przedmowa. In: Lotman J. Universum umysłu. Żyłko. Gdańsk: Wydawnictwo Universytetu Gdańskiego: 2008. p .9-65.
17. Buczyńska-Garewicz H. Słowo wstępne: semiotyka i filozofia znaku. In: Bense M. Świat przez pryzmat znaku. Trans. by Jan Garewicz. Warsaw: PIW; 1980. p. 5–38.
18. Burzyńska A. Semiotyka. In: Burzyńska A, Markowski MP, editors. Teoria literatury XX wieku. Podręcznik. Kraków: Wydawnictwo Znak; 2009. p. 231–278.
19. Kalaga W. Mgławice dyskursu. Kraków: Universitas; 2001.
20. Hunca-Bednarska A. Nieco inaczej o teście plam atramentowych Hermanna Rorschacha. Eseje. Lublin; Wydawnictwo KUL: 2013.
21. Hunca-Bednarska A. Test Rorschacha jako metoda ukazująca ludzkie doświadczanie świata. Źródła atrakcyjności plam atramentowych. W:Zasępa E.red. Doświadczenia człowieka w zdrowiu i w chorobie. Warszawa; Wydawnictwo Difin SA ( w druku).
22. Grzywak-Kaczyńska M. Podręcznik do metody Rorschacha. 3rd ed. Edited by Maria Braun-Gałkowska. Lublin: Wydawnictwo KUL; 2006.
23. Choca JP., Rossini ED. Assessment Using the Rorschach Inkblot Test. Washington; American Psychological Association: 2018.
24. Stasiakiewicz M. Test Rorschacha. Warszawa; Wydawnictwo naukowe Scholar: 2003.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Authors
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
