Depresja i stosowanie leków przeciwdepresyjnych w schorzeniach układu krążenia z perspektywy kardiologa
DOI:
https://doi.org/10.2478/cpp-2021-0008Słowa kluczowe:
depresja, leki przeciwdepresyjne, choroby układu krążenia, zawał sercaAbstrakt
Wstęp: Choroby układu krążenia, a zwłaszcza choroba wieńcowa czy niewydolność serca, nierzadko mają charakter przewlekły. Wiele badań wykazało, że depresja występuje częściej w populacji z chorobą sercowo-naczyniową ale także jest silnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby układu krążenia w populacji zdrowej.
Cel i metoda: Celem pracy było dokonanie przeglądu literatury dostępnej w bazach PubMed oraz Google Scholar, używając słów kluczy: depression, antidepressants, cardiovascular diseases, heart attack, heart failure, coronary disease oraz deskryptorów czasowych 2010-2021.
Wyniki: Około jeden na pięciu pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową cierpi na poważne zaburzenia depresyjne. Stres psychospołeczny, depresja i lęk, łączą się z gorszym rokowaniem oraz utrudniają chorym wprowadzanie pozytywnych zmian w stylu życia oraz przestrzegania zaleceń lekarskich. I odwrotnie – objawy depresji są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych. Jeżeli chodzi o farmakoterapię, za leki bezpieczne uważa się selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, przeciwwskazane są leki trójpierścieniowe. W leczeniu depresji i chorób układu krążenia warto wspomnieć o suplementacji czy diecie bogatej w kwasy omega-3.
Wnioski: Powyższy przegląd literatury podkreśla potrzebę wielokierunkowego podejścia, które jest niezbędne do zdiagnozowania, zrozumienia, a następnie leczenia tych często współistniejących schorzeń, jakimi są choroby układu krążenia i depresja.
Bibliografia
1. Pędzich, Z. (ed.), Psychotherapy with dance and movement. Individual and group therapy. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2014.
2. Czubała, J. C., Czynniki leczące w psychoterapii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997.
3. Payne, H. (red.), Dance movement therapy: Theory, reasearch and practice (wyd. 2). London - New York: Routledge - Taylor & Francis Group, 1992.
4. Sachs, C., World history of the dance. New York: W. W. Norton & Co, 1965.
5. Levy, F. J., Dance/movement therapy: A headling art. Reston: National Dance Assiciacion, American Alliance for Health, Physical Education, Recreation, and Dance, 1992.
6. Payne, H., Supervision of dance movement psychotherapy: A practitioners guide, London - New York: Routledge, 2008.
7. Siegell, E. V., Psychoanalytic dance therapy: The Bridge between psyche and soma, American Journal of Dance Therapy, 17(2), 115-128, 1995.
8. Meekums, B., Dance movement therapy. A creative psychoterapeutic approach. London: Sage Publications, 2002.
9. Winnicott, D. W., Children and their mothers, Transl. M. Halaba. Warsaw: W.A.B., 1994.
10. Galecki P., Szulc A., Psychiatry, edra Urban & Partner, Wroclaw 2018: 160-161.
11. Pużyński St., Rybakowski J., Wciórka J., Psychiatria tom 2 -Psychiatria kliniczna, wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2011: 233-238.
12. ICD-10 Classification of Mental and Behavioural Disorders, University Medical Publishing House “Vesalius”, Krakow-Warsaw, 2000: 50-54.
13. Newlove J., Dalby J., Laban for all - Polish translation, Kined Publishers, Warsaw, 2011: 121-140.
14. Winnicott D.W., Play and reality, Imago Publishers, Gdańsk, 2011: 82-96.
15. Barbara A., Applications of Laban Movement Analysis: An Integrated Approach to Voice, Speech and Movement Training for Actors, Journal of Laban Movement Studies, New York, 2008.
16. Yalom I., Group Psychotherapy - Theory and Practice, Jagiellonian University, Krakow, 2006.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Autorzy
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
