Wspomnienie o Prof. Janie Mazurkiewiczu w 70-tą rocznicę śmierci
DOI:
https://doi.org/10.1515/cpp-2017-0018Słowa kluczowe:
Jan Mazurkiewicz, teoria psychofizjologiczna, dyssolucjaAbstrakt
W pracy przypomniano sylwetkę profesora Jana Mazurkiewicza, jednego z najwybitniejszych polskich psychiatrów – twórcy oryginalnej teorii psychofizjologicznej, opartej na ewolucyjno-dyssolucyjnej koncepcji angielskiego neurologa J.H. Jacksona.
Profesor Jan Mazurkiewicz był aktywnym organizatorem opieki psychiatrycznej. Był współtwórcą i dyrektorem szpitali w Kochanówce i Kobierzynie. Pracował na stanowiskach docenta Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1919 roku, aż do śmierci w roku 1947, prof. Jan Mazurkiewicz pełnił funkcję kierownika Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1924 roku – przez 23 lata – pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Stworzona przez prof. J. Mazurkiewicza teoria psychofizjologiczna, tworzy naturalny, przyrodniczy model rozwoju najwyższych czynności psychicznych. Uszkodzenie wyższego piętra ewolucyjnego skutkuje uwolnieniem się psychizmów niższych, przekształconych przez czynnik chorobotwórczy do formy objawów psychopatologicznych.
Kontynuatorem myśli naukowej prof. J. Mazurkiewicza był jego uczeń a następnie współpracownik, późniejszy kierownik Kliniki Psychiatrii w Lublinie prof. Mieczysław Kaczyński. W pracy wskazano, na rozwijające koncepcję Mazurkiewicza wyniki badań, prowadzonych w lubelskiej Klinice Psychiatrii.
Bibliografia
1. Kaczyński M. Prof. Jan Mazurkiewicz. Pol.Tyg.Lek.1947.2.171-176.
2. Nasierowski T. Jan Mazurkiewicz (1871-1947). Postępy Psychiatrii i Neurologii,1994,3,119-130.
3. Nasierowski T. Listy do przyjaciela. Psychiatria polska początku XX wieku w listach Jana Mazurkiewicza do Witolda Chodźki. Po-stępy Psychiatrii i Neurologii,2002, 11,391-405.
4. Mazurkiewicz J. Wstęp do psychofizjologii normalnej. Ewolucja aktywności korowo-psychicznej. Warszawa. PZWL. Tom I.1950.
5. Mazurkiewicz J. Wstęp do psychofizjologii normalnej. Dyssolucja aktywności korowo-psychicznej. Warszawa. PZWL. Tom II.1958.
6. Kaczyński M. Wykłady dla lekarzy na kursie dot. diagnozy wczesnej schizofrenii. Klinika Psychiatrii Akademii Medycznej w Lublinie.1968.
7. Dobosz A., Pankalla A. Jana Mazurkiewicza mitocentryczna koncepcja osobowości , SensusHistoriae. Vol.XVIII (2015/1), 111-127.
8. Kaczyński M. O zmianach charakterologicznych we wczesnej schizofrenii. Neurol. Neurochir. Pol. 1962.XII.4.545-549.
9. Masiak M. Badania kliniczne i eksperymentalne nad odrębnością obrazu klinicznego i podłoża biologicznego niektórych typów schizofrenii. Praca habilitacyjna. Akademia Medyczna.Lublin,1976.
10. Perzyński J. Skrzyżowanie dyssolucyjne jako psychofizjologiczny model przebiegu schizofrenii paranoidalnej. Badania nad schizofrenią, Lublin,2005,VI,6,33-39.
11. Perzyński J. Typy i kierunki dysolucji. Badania nad schizofrenią. Lublin, 2007,VIII,8,13-20.
12. Perzyński J. Mapa dyssolucyjna. Badania nad schizofrenią, Lublin, 2008,IX,9,18-20.
13. Kaczyński M. Prof. Jan Mazurkiewicz, Polski Tygodnik Lekarski, 1947,1,171-176.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Autorzy
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
