Dysocjacyjne zaburzenie osobowości jako szeroki zakres mechanizmów obronnych u dzieci z przebytą traumą we wczesnym dzieciństwie

Abstrakt

Wstęp: Dysocjacyjne zaburzenie osobowości zwane też inaczej osobowością mnogą polega na jednoczesnym funkcjonowaniu w jednym organizmie ludzkim wielu alternatywnych osobowości. Zaburzenie to stanowi nadal zagadkę dla współczesnych badaczy zajmujących się tym zagadnieniem. W porównaniu do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoznawalność tego zaburzenia ma tendencję wzrostową, w Polsce jest to nadal temat bardzo niszowy, a nawet nieznany dla wielu naukowców i klinicystów. Co więcej, sytuacja nie ulega zmianie od wielu lat.

Cel pracy: Celem pracy jest zwrócenie uwagi na adaptacyjny charakter dysocjacyjnego zaburzenia osobowości jako mechanizmu obronnego u dzieci, które przeszły we wczesnym dzieciństwie ekstremalnie traumatyczne zdarzenia. Praca ma również za zadanie rozpowszechnienie wiedzy na temat osobowości mnogiej w polskim środowisku naukowym, co może przyczynić się do szerszych badań na tym polu w Polsce.

Materiał i Metoda: Do zbadania tego zagadnienia wykorzystano dostępne artykuły z bazy PubMed, Google Scholar oraz Polskiej Bibliografii Lekarskiej pod hasłami: osobowość mnoga, dysocjacyjne zaburzenie osobowości, dysocjacyjne zaburzenie osobowości a dzieci w przedziale czasowym od 1960 do 2018 roku. Dzięki syntezie dostępnego piśmiennictwa dokonano ogólnej charakterystyki zaburzenia, opisu symptomatologii, przedstawienia kilku teorii jego powstawania po to aby następnie podsumować temat poprzez ujęcie osobowości mnogiej przez pryzmat jej adaptacyjnej funkcji.

Wyniki i Dyskusja: Z analizy zebranych danych wynika, że osobowość mnoga może być szerokim wariantem mechanizmów obronnych dziecka przed ekstremalnymi, traumatycznymi zdarzeniami z dzieciństwa, z którymi radzi sobie poprzez wytworzenie alternatywnych osobowości. Dziecko tworzy inne reprezentacje siebie, aby móc pozbyć się cierpienia, co jest niezbędne do przetrwania i dalszego rozwoju psychicznego jak i fizycznego.

Konkluzje: Nie ulega wątpliwości, że potrzebne są polskie badania na temat tego zaburzenia. Pozwoliłoby to uzyskać więcej informacji odnośnie epidemiologii, diagnostyki oraz leczenia osobowości mnogiej. Ponadto, lepsze zrozumienie tematu przybliżyłoby możliwość dokładniejszego poznania sposobu funkcjonowania ludzkiego umysłu.