The family background of the anxiety-depressive disorder of 15 year old school boy

Abstrakt

Chłopiec lat 15 uczeń 3 klasy gimnazjum, leczony ambulatoryjnie psychiatrycznie od siedmiu lat. Rodzina składa się z obojga rodziców i młodszej o trzy lata siostry, rodzicie mają wyższe wykształcenie. Matka chłopca, od kilkunastu lat leczy się ambulatoryjnie psychiatrycznie z rozpoznaniem uporczywego zaburzenia urojeniowego, siostra chłopca, leczyła się ambulatoryjnie przez około trzy lata w związku z zaburzeniami lękowymi, aktualnie nie przejawia żadnych zaburzeń psychicznych. U chłopca w wieku siedmiu lat zaczęły się pojawiać lęki z poczuciem zagrożenia ze strony innych chłopców w klasie i w sąsiedztwie, okresowo był to przede wszystkim lęk przed Niemcami, którzy mogą napaść na Polskę. Poczucie zagrożenia w znacznym stopniu utrudniało mu funkcjonowanie społeczne, przejawiał on szereg reakcji adaptacyjnych. Okresowo Pacjent obawiał się wychodzić z domu. W ciągu kolejnych lat lęk przed Niemcami uległ znacznej redukcji. Ostatnie dwa lata zmieniły także sytuację społeczną chłopca w związku z jego szybkim rozwojem fizycznym, osiągnął on wzrost i siłę dorosłego mężczyzny, to zmodyfikowało jego pozycję w grupie rówieśniczej, jego kontakt z rywalizującymi z nim chłopcami stał się znacznie mniej lękowy, ale ujawniły się liczne reakcje kompensacyjne z koncentracją na jednym koledze ze strony którego doznał szeregu upokorzeń w poprzednich latach. Zaleganie treści afektywnych uniemożliwia mu radzenie sobie z sytuacjami konfliktowymi, jest wyrazem z jednej strony szczególnej rodzinnej sytuacji wychowawczej – matka przez szereg lat żyła w poczuciu stałego zagrożenia ze strony środowiska zawodowego, z drugiej zaś strony ujawniające się cechy osobowości epileptoidalnej. Osobowość ta nie jest wprawdzie włączona do międzynarodowych klasyfikacji, ale jej występowanie nie jest wcale rzadkie w obserwacjach klinicznych.