Od jadłowstrętu psychicznego do schizofrenii - opis przypadku

Abstrakt

Jadłowstręt psychiczny jest zaburzeniem występującym najczęściej u młodych kobiet, często współwystępując z innymi zaburzeniami psychicznymi, np. depresją i zaburzeniami lękowymi. Przypadki współwystępowania ze schizofrenią są stosunkowo rzadkie, opisywane w literaturze jako opisy przypadków lub opisy serii przypadków. W artykule przedstawiono przypadek pacjentki, u której zaobserwowano współistnienie objawów obu zaburzeń w różnych proporcjach na kolejnych etapach choroby. Okres zwiastunowy schizofrenii trwał u pacjentki 12 miesięcy, a w ostatnim jego kwartale po okresie intensywnego odchudzania spełniła ona wszystkie kryteria ICD-10 niezbędne do postawienia diagnozy anoreksji: BMI=16, podejmowała zachowania mające na celu utratę masy ciała (ograniczenia dietetyczne, odmowa jedzenia, liczenie kalorii, ćwiczenia fizyczne), oceniała się jako osobę otyłą oraz wystąpiło u niej zatrzymanie miesiączki. Następnie objawy anoreksji współistniały już z pełnoobjawową schizofrenią przez kolejny miesiąc. Po tym czasie objawy jadłowstrętu stopniowo zaczęły się wycofywać, zaś objawy psychotyczne zaczęły ustępować dopiero po długotrwałym leczeniu przeciwpsychotycznym, w efekcie końcowym po wprowadzeniu do terapii klozapiny. Przy współwystępowaniu schizofrenii z anoreksją zależność między obiema jednostkami chorobowymi może się zmieniać w czasie, a każda z nich może się w innym momencie wysuwać na pierwszy plan. Anoreksja bywa objawem prodromalnym schizofrenii, niekiedy nawet dominując w obrazie klinicznym. W opisanym przez nas przypadku klinicznym współwystępowanie objawów anoreksji i schizofrenii stanowiło czynnik utrudniający diagnozę i pogarszający przebieg.