Osobowościowe predyspozycje i umiejętności niezbędne dla pełnienia roli superwizora w psychoterapii

Abstrakt

W ostatnich latach, można zauważyć, znaczny wzrost zainteresowania świata naukowego superwizją jako odrębną dziedziną wiedzy. Postrzegana jako samodzielna i specjalistyczna dyscyplina stanowi ona źródło inspiracji dla tworzenia nowych, teoretycznych modeli i coraz liczniej prowadzonych, empirycznych badań nad psychoterapią. W artykule tym zawarte zostały rozważania na temat cech osobowości, zdolności i kompetencji superwizora, które sprzyjają, a wręcz są konieczne dla właściwej jego pracy. Przedstawiono poglądy różnych autorów na temat superwizorskich umiejętności będących podstawą dla budowania prawidłowej relacji superwizor-superwizant oraz dla osiągnięcia zamierzonych wyników procesu superwizji. A także przykładowe listy opisujące superwizyjne predyspozycje, stanowiące propozycje formalnych ,,ram odniesienia” dla oceny praktykantów w trakcie superwizji bądź przy nadawaniu uprawnień zawodowych. Biorąc pod uwagę dokonany przegląd literatury stwierdzić należy, że pośród wielu badań i teorii podejmujących obszernie i szczegółowo problematykę psychoterapii, superwizja jest obszarem mocno ,,zaniedbanym”. Dotyczy to zwłaszcza kwestii cech osobowości i zdolności osób zajmujących się tą profesją, która zdaje się być wręcz całkowicie pomijana. Podjęte w tej pracy rozważania nabierają szczególnie istotnego znaczenia, jeśli podkreśli się, iż nie istnieją żadne powszechnie uznawane wytyczne czy też standardy określające predyspozycje personalne niezbędne przy pełnieniu roli superiora w psychoterapii. Tym bardziej nie można zapominać o tym, że posiadane przez superwizora kompetencje i cechy w znaczący sposób oddziałują na proces terapeutyczny oraz wpływają na prawidłowy rozwój zawodowy przyszłych terapeutów.